Znaleziono 1 wynik

Witam ja juz przechodziłam przez takie rozmowy dwa razy. Naj lepiej jak sie spodkacie, zachowywać sie normalnie, tak jak poprzednicy wspomniali. Teraz bedzie tylko lepiej trzeba byc takiej mysli jak juz go sie dalo wyciąć. Jeżeli wasza znajoma bedzie chciala o tym mowic i bedzie miala taka potrzebę to sama zacznie ten temat. W takiej chorobie nie każdy chce rozmawiać . Czasem dobrze i po milczeć. Ale zachowywać sie normamie. Zapytac sie jak sie czujesz. Jak rozmowa bedzie szła w złym kierunku czyli znajoma bedzie snuć sie w rozmowie, ze jest źle zacznie sie załamanie w tym głosie, to po prostu dac SIE jej najpierw wygadac bo tego potrzeba. I zależnie co powie to wtedy idzie odpowiadać na jej pytania ze nie ma co sie zamartwiać. Trzeba byc dobrej mysli. Bo jeżeli byla operacja to jest nadzieja. Ciezko tez tak stwierdzić co mówić jak sie nie zna badań przebiegu całej choroby kto w jakim stanie był jak psychicznie to wyglada. No tylko tylko moge napisac chciala bym bardzo jakos pomuc ale juz naprawde nie wiem jak. Pozdrawiam bardzo serdecznie.