Znalezionych wyników: 3

Czeka Was teraz bardzo trudny czas, musicie trzymać się dzielnie. Faktycznie szukajcie pomocy gdzie się da bo będzie bardzo ciężko. Moja mama odeszła po 7 dniach od ostatniego naświetlania. Więc wydaje mi się, że niewiele czasu Wam zostało. Bądź przy mamie jak najwięcej bo tego Ci nikt nigdy nie zabierze. Trzymaj się ciepło.

Mojej mamie na początku przydzielono 25 lamp, potem wstrzymano ostatnie 4 bo już było bardzo źle, chemii nie podali bo by ją zabiła jak powiedzieli lekarze. Czekaliśmy po prostu na telefon od kuzyna, który był na tym oddziale, że mama jest w agonii, wtedy w samochód i do końca przy mamie był tata, brat zdążył się pożegnać i mój mąż trzymał ją za rękę do samego końca, mnie nie pozwolili ponieważ byłam w ciąży i bali się o mnie.Mąż mówił, że umarła spokojnie, tak sobie myślę, że chyba dlatego,że był przy niej jej ktoś kto bardzo ją kochał, ponieważ tata w szoku, że umiera mu żona po prostu wyszedł jeszcze przed. Lekarze powiedzieli nam prosto, że zgłosiła się za późno i że gdyby była w domu nie dalibyśmy rady ponieważ miała takie bóle, że chodziłaby po ścianach. Powiem Ci tak ja wierzyłam do końca, że mama z tego wyjdzie, nie dopuszczałam do siebie myśli, że jej nie będzie. A jednak, teraz mam tylko wspomnienia.

sylvetto jak czytam twój post to widze przed oczami historie mojej mamy, też zaczęło się od bólu brzucha. Potem zastój moczu, przywieziona na pogotowie już w stanie ciężkim ale po odbarczeniu i zrobieniu przetoki nerki zaczęły pracować , też stadium IV i tylko a może aż dwa miesiące życia w szpitalu ponieważ mieliśmy rodzinę w szpitalu gdzie leżała mama, dlatego nie cierpiała. Ale stadium było tak dalekie że nie było szans. Moja rada taka jeśli mogę, bądź przy mamie ile się da bo tylko w ten sposób możesz jej pomóc. A potem pozostaną tylko wspomnienia i ogromny smutek, ból i żal. Pozdrawiam ciepło i trzymaj się, jeśli chcesz to pytaj jeśli będę mogła to pomogę.