Znalezionych wyników: 4

szczecha, "szanowne forum" pamięta o Tobie i myśli, choc nie zawsze pisze

Bardzo cieszy stabilizacja choroby i oby tak dalej. Ehh, ten maj, taki zmienny, wszystkim chyba doskwiera.. Jeśli Cię to pocieszy, ja również często z gulą w przełyku walczę - tak jak napisała Madzia70 - zwaliłabym to na karb stresu, tudzież może jakiego refluksu żołądkowego. Pozdrawiam

szczecha, bardzo mądrze napisałaś. Ja bym jeszcze dodała do tego, ze marnujemy czas na rzeczy, które nas męczą, wprawiają w stan depresyjny, spotkania z osobami, z którymi nic nas nie łączy itp. Natomiast, często to jest kolej życia codziennego, że mamy z takim sytuacjami, osobami do czynienia. Ja niestety nie potrafię czasami zrezygnować z rzeczy, które mnie dołują, natomiast o wiele bardziej doceniam te najbliższe osoby, pewne sprawy.. Bardzo mocno Ci kibicuję, wierzę że ta przerwa jest nie bez powodu. Pozdrawiam

Ja bym też może w kierunku łuszczycy poszła, jak wskazała Madzia70. 4 lata temu nagle mnie wysypało. I to tak konkretnie na całym ciele - małe pojedyncze czerwone, swędzące plamki, które pózniej się łuszczyły, łącznie ze skórą głowy. Obstawiałam alergię, ospę a nawet różyczkę - okazało się, ze łuszczyca. Zupełnie inne miałam o niej wyobrażenie ( mój tata ma i u niego pojawia się na kolanach i ma kształt wielkich, łuszczących się plam). Stosowałam Dermovate plus trochę słońca - był okres wakacyjny a ja jeszcze nie miałam zdiagnozowanego czerniaka. Po około 3-4 miesiącach minęło, teraz zdarzają się pojedyncze epizody - głównie na skórze głowy. Może faktycznie powinni Cię sprawdzić pod kątem ewentualnej łuszczycy? Pozdrawiam serdecznie

szczecha, oczywiście że wyciąć. Ja swoje czerniakowe znamię również miałam prawie od urodzenia. Wycięte po raz pierwszy okazało się być znamieniem dysplastycznym, a "odrośnięte" w tym samym miejscu - czerniakiem. Zastanawiałam, czy nie przebadać bloczków z 2008 roku (pierwsza wycinka), ale w mojej sytuacji nic już to nie zmieni. Tnij i nie sugeruj się tym, ze masz od urodzenia. Takie znamiona jak najbardziej potrafią się zezłośliwić. Mała blizna to pikuś w porównaniu z naszym wrogiem. Pozdrawiam Szanowną Forumowiczkę