Znalezionych wyników: 2

Witaj Kubanetko
Wiem i rozumiem Ciebie i Twoją mamę potrzeba Wam dużo czasu też przeszłam przez to i choć minęło prawie pięc lat to ja dopiero w wielką sobotę tego roku pożegnałam się z nią. Dopiero teraz pozwoliłam jej odejść. Myślę o niej, i tak jak napisał Adamek gdy odchodzi bliska nam osoba odchodzi również jakaś cząstka nas samych.
Ale musimy żyć dalej, zajmuj swoją mamę czym się da, ale pozwól też pobyć jej samej, daj czas czasowi. Jej musi być bardzo ciężko ten sam pokój itd i ona już sama w nim.
Momika pisze że stale dba o to aby ktoś był przy mamie, może również powinnaś porozmawiać z jakąś znajomą mamy aby wspólnie wypiły herbatkę, porozmawiały.
Mamy często nie chcą nam mówić wszystkiego, bo nie chcą abyśmy cierpiały- chronią nas przeżywając wiele spraw w samotności.
Ściskam Cię i tulę mocno mocno mocno.

Kochana moja kubanetko, tak się kręcę wokół mamy, że dopiero dziś znalazłam Waszą historię przeczytałam i .............
Moja mała dziewczynko, jestem z Tobą sercem, przepraszam że tak późno tu zajrzałam, przytulam Cię mocno
Dzięki Tobie trochę światełka mam w sobie.
Dziękuję, że jesteś, że cały czas pisałaś do mnie i podtrzymywałaś mnie na duchu.....