Znalezionych wyników: 8

Dziś mija 5 miesięcy jak tata odszedł...To ciągle bardzo boli.....Jeszcze ani razu mi sie nie przyśnił....Tak bardzo tęsknię...

Bardzo mi ciężko, mam do siebie żal,że nie wykorzystałam czasu jaki mieliśmy od diagnozy taty,ze nie zdążyłam mu wszystkiego powiedzieć, bo miał dobre wyniki, wiec myślałam,że to jeszcze nie ten czas....
Dziś była msza za tatę i znów wszystko wróciło ze zdwojoną siłą.
Dziś też miałam służbowy kontakt z psychiatrą dziecięcą,do której jeżdżę ze swoimi wychowankami i którą znam od wielu lat.....zapytałam jej się o afobam.Powiedziała,ze dobrze,ze zaczęłam brać pól tabletki,a najlepiej zrobię jeśli po świętach go zupełnie odstawię.Usłyszałam,że trzeba przeżyć żałobę, bo inaczej są później konsekwencje dla naszej psychiki,że nic nie należy przyspieszać.....

Dziewczyny zazdroszczę Wam,że potraficie płakać.Ja siebie nie poznaję, bo od dziecka potrafiłam płakać z byle powodu,a teraz coś we mnie się zablokowało....Nie lecą mi łzy, tylko mam różne nerwobóle...Chciałabym płakać, gdyż łzy zawsze mi pomagały, oczyszczały złe emocje.....Po postach,że od afobamu można się uzależnić od dwóch dni biorę tylko pól tabletki rano i planuję za parę dni go odstawić....

Finlandio,afobam biorę trzeci tydzień....Ufam,ze mi nie zaszkodzi,ale środki ziołowe są dla mnie za słabe niestety....

Dziś po zwolnieniu wróciłam do pracy i po raz pierwszy od śmierci taty rozpłakałam się i to w gabinecie mojej dyrektorki. Otóż okazało się,że tak zaplanowała grafik świąteczny( pracuję z dziećmi w domu dziecka),że pracuję w pierwszy dzień świąt do 15.Zrobiło mi się bardzo przykro, gdyż to oznacza,że Mama zostanie na świątecznym śniadaniu sama z bratem. Nadmienię,że to zwykła podłość dyrektorki, bo to już czwarte Boże Narodzenie, gdzie pracuję w pierwszy dzień świąt.Ja lubię swoją pracę,ale dla dzieci w okresie świat, tych co pozostają w placówce to też trudny czas i powinien być z nimi w tym czasie wychowawca, który sam jest w dobrej kondycji psychicznej.

Trudno mi się pozbierać w tym wszystkim, zwłaszcza,że wiosną miałam brać ślub choć jestem już starą panną przed czterdziestką, tak mnie to boli ,że tata nie doczekał......A czas mnie goni, bo po cichu liczę,ze może jeszcze uda się mi urodzić dziecko...

Ewelino modlimy się, by Pan zachował nas od nieprzewidzianej śmierci,by nie zastała ona człowieka, gdy nie będzie w stanie łąski uświęcającej....Ja niestety nie zdążyłam sprowadzić księdza, bo lekarz w szpitalu zapewniał mnie,ze jak przyjdę na drugi dzień to z tatą powinno być lepiej.....Niestety tata w nocy zmarł....I tak naprawdę z powodu konsekwencji leczenia onkologicznego.....

Z każdym dniem czuję się gorzej, nie potrafię się pogodzić,ze tata odszedł nagle, że to się rozegrało w parę godzin. Rano biorę tabletkę afobam, zapisaną przez lekarkę rodzinną, wieczorem przestaje działać i mam ogromne nerwobóle żołądka, serca....Byłam parę dni na zwolnieniu,ale jutro wracam do pracy, ale sobie tego nie wyobrażam.....Jutro będzie 4 tygodnie jak tata odszedł i to najgorsze tygodnie w moim życiu....
Nie chce mi się żyć....

mis 123 dziękuję Ci za tę kolędę...Jest piękna....Czuję sie coraz gorzej, w dodatku widzę,że z mamą też gorzej, jest jej bardzo ciężko bo jest w dodatku jedynaczką....

U mnie to wszystko jest świeże, jutro będzie 3 tygodnie jak tata zmarł i to stało się nagle....Nie było u nas hospicjum, chemii, pampersów i umierania przez wiele dni...Tego czego tak bardzo się bałam czytając to forum..... Tata był sprawny, nie miał przerzutów, samodzielnie funkcjonował....
W piątek lekarka rodzinna jak zobaczyła w jakim jestem stanie dała mi zwolnienie....Pracuję z trudnymi dziećmi, obarczonymi bagażem doświadczeń i w stanie w jakim obecnie jestem nie potrafię się nimi zająć właściwie....Mimo,że uwielbiam swoją pracę to chodzenie do niej po pogrzebie było dla mnie męczarnią....Ja zawsze byłam płączką z byle powodu, a od śmierci taty wystąpiła u mnie jakaś blokada....Nie mogę płakać....
Nie wyobrażam sobie świat, choinki...Nie mam siły do życia......

Minęło 10 dni od śmierci Taty a ja sobie zwyczajnie nie radzę......Chyba będę musiała iść na kilka dni na zwolnienie lekarskie , bo nie jestem w stanie pracować.Tata był chory,ale zmarł nagle.....Nie byliśmy przygotowani...W dodatku Mama jest w tragicznym stanie.Mama mieszka z moim bratem,ale on jakoś nie bardzo potrafi ja wspierać. Nie chce mi się świat, nie chce mi się żyć.....