Znaleziono 1 wynik

Czasami ciężko przekazać takie "wieści "nawet lekarzowi.
Tak było w moim przypadku pani doktor wierciła się patrzyła w bok nie wiedząc jak mi oznajmić o mojej chorobie.
To ja podjęłam rękawicę i poprowadziłam rozmowę.
Wiedziałam od jakiegoś czasu ,że coś jest ze mną nie halo.
A jak dowiedziałam się o wodobrzuszu,to przecież wiadoma sprawa.
Przeszłam spokojnie przez to ,ponieważ nastawiłam się,że muszę być zdrowa.Mimo wszystko.
Teraz tylko żałuję jednego,że moja Asia wiedziała,że już koniec bliski a ja nie dopuszczałam do siebie tej myśli i nie chciałam z Nią na ten temat rozmawiać.
Ale która matka rozmawiałaby o odejściu swojego dziecka?
Przecież to nie ta kolej
Bardzo się na mnie złościła,że nie chcę rozmawiać o odejściu.
Dlatego napisała mi i-meila jak Ona to widzi.
Boże jak to dziecko miało wszystko zaplanowane.
Wybacz ,że nie chciałam słuchać.Zawsze mówiłam nie wiadomo komu pierwszemu ,wcale to tak nie musi być jak mówisz dziecino.
Upłynęło 3 miesiące odkąd odeszła a przychodzi coraz gorszy ból.