Znalezionych wyników: 26

Andrzejku, całym sercem - współ-czuje.
Pomożemy Ci żyć z tym bólem, na tyle na ile to możliwe.
Żadne słowa teraz nie pomogą, żadna pociecha...ale wiedz, że jesteś dla mnie przykładem niezłomności i synowskiej miłości...
Jestem z Tobą, łączę się w bólu...
Nie mogę uwierzyć, że Wasza walka się skończyła, tak nagle, bez pardonu.
Bądź silny.
Przytulam Cię mocno...
Agnieszka

Awi, to nie moze byc prawda...blagam niech to nie bedzie prawda...
Andrzeju, nie wiem co napisac...
dlaczego????????????!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Wspieram Was kazda mysla, jestem tuz obok, trzymam za reke...

Andrzej, jestesmy z Toba, wspieramy dobra mysla, niech to bedzie chwilowe zalamanie, kryzys, ktory mozna rozpedzic...trzymam kciuki, i napisz co sie dzieje, martwimy sie tu wszyscy bardzo!

Awi, napisz co sie dzieje...
Mocno Cie przytulam!!!

Awi, spokojnie, nie szarp się...pomału, najważniejsze doprowadzić do stabilnego stanu Mamę...dużo siły życzę...
a

Andrzeju, nie pozwól, żeby ta walka zepchnęła Cię na dno beznadziei... Powściągnij trudne emocje - dla siebie, dla Mamy, dla całej rodziny...bądź opoką...jesteś wspaniałym, kochającym synem - niech takiego Mama Cię widzi...Życzę Ci spokoju przede wszystkim, pogody ducha w obliczu trudnej walki...a Mamie - kolejnej szansy wyszarpanej bestii...mam nadzieję, że Wasza wizyta w CO nie będzie ostatnia, że można coś wywalczyć...choćby kilka chwil szczęścia, spokoju, wytchnienia...
Mocno Was przytulam, wierzę w moc bliskości i dobrego dotyku...
Jesteśmy z Tobą, wspieramy dobrymi myślami...
Agnieszka

Awi, człowieku o złotym sercu...jak ciężko czytać, że choroba Mamy Twojej tak postępuje...
Przytulam Cię i wysyłam moc ciepłych myśli...oby czas był dla Was łaskawy...Dobrze, że macie dobra opiekę z hospicjum...to ważne...
Niezmiennie trzymam kciuki...
a

Awi, tak jak pisała Madziorek: popatrz Mamie w oczy z miłością, spokojem i akceptacją. Przytul mocno, ukochaj...i wspieraj. Także w tej trudnej decyzji. Mam nadzieję, że to chwilowy spadek formy, bunt...Kiedyś pisałam, że taki bunt to jedyna forma i możliwość kontrolowania sytuacji dla chorych...Pozwól Mamie zadecydować...zapytaj szczerze, czy jest gotowa odpuścić...powiedz, że Tobie ciężko pogodzić się z taka decyzją, że świadomość jej rezygnacji jest dla Was bolesna...Ale, że zaakceptujesz każdy wybór. Liczę na to, że Mamcia Twoje otworzy furteczkę niepewności i pozwoli sobie pomóc...Andrzeju - powiedz to wszystko Mamie...na spokojnie, bez szarpania, bez walki...wiem, że Wam, facetom trudniej jest...ale wiem, że posiadacie dar empatii...pokaż Mamie swój ból, swoją bezsilność...Pozwól Mamie być Mamą, a sobie synem, który potrzebuje jej decyzji, wskazówki...zaufaj jak dziecko...a potem jeśli pozwoli - walcz dalej. Trudna to droga, tulę mocno...wierzę, że uda Wam się przejść ją godnie.
Agnieszka

Awi...ciezko czytac...jestem z Toba i cala Twoja rodzina...jestes niezwykle dzielny...zycze Ci tego jedynego szczescia teraz i tule mocno...

Awi, moze dajcie Mamie chwile oddechu...niech na te Swieta choc sprobuje zapomniec (albo chociaz przycmic) o chorobie, lekarzach, wizytach, konsultacjach, sracjach, leczeniu i calym tym koszmarze...
Wierze, ze taki korowod moze byc duzo bardziej meczacy niz sama choroba...A na konsultacja prywatnie z wynikami Mamy to Ty idz sam. Wiecej sie dowiesz. I jak postawisz lakarza pod sciana (w przenosni) to moze odwazy sie na szczerosc. Trzymam jak zawsze kciuki
a

Zyczylambym wszystkim chorym takiej swiadomosci choroby jak Inka...to jest jak dar- nie kazdy umie tak oswoic ta chorobe, ze przemoc strach i lek, czasem wstyd - wstyd nie tylko stygmatyzujacej choroby, ale wstyd bezsilnosci i niemocy.
Wiesz Awi, mysle, ze w tej chorobie trzeba przekroczyc tyle granic wlasnych, zmierzyc sie z tyloma "zabobonami"...jest to jakas droga, ktora kazdy chory podaza, i mysle, ze na kazdym kolejnym etapie musi sie zmagac z niewiarygodna iloscia ograniczen (fizycznych i psychicznych)...wiec moze Twojej Mamie potrzeba czasu, zeby oswoic rowniez mit hospicjum...znalezc spokoj w sobie i umiec pogodzic sie z opcja opieki paliatywnej...
Mam jednak nadzieje, ze ta opcja Was ominie...

Awi, hospicjum to pomoc dla przewlekle chorych, nie tylko terminalnie, nie tylko nowotworowo...ale wiem jak sie kojarzy...wiec nie naciskaj...sam bedziesz wiedzial kiedy zglosic sie po pomoc...a Mamie potrzebna teraz niezmacona wiara. Trzymam kciuki
a

Mnie bierze jasny szlag...profesjonalnego traktowania ze strony lekarza doswiadczaja nieliczni szczesciarze...a ja nie rozumiem i nie chce przyjac do wiadomosci, ze leczenie moze zalezec od szczescia.
Awi, jestem z Toba, nie daj sie i nawrzeszcz, tupnij noga i nie plaszcz sie przed lekarzami. To dziala.
Trzymam kciuki
a

Awi, ciesz sie tymi chwilami kiedy jest dobrze, nawet jesli nie rozumiesz...wazne, ze te chwile sa...

tylko Awi, czy mieszane z jogurtem czy nie, trzeba je zalac na troche goraca woda, zeby ten dobroczynny sluz wyszedl...to on ma wlasciwosci ochronne...
Awi trzymam kciuki