Znaleziono 1 wynik

Kochani dziekuje za wstawienie sie za mna:)
Duzo rozmawiamy z mezem i on sam doszedl do wniosku, ze wyjedziemy majac nadzieje, ze bedzie dobrze. A zycie samo to zweryfikuje. Nam pozostaje sie tylko modlic i wierzyc. Ciesze sie tylko, ze moj maz sam, swiadom jest co moze sie stac, gdy nas tu nie bedzie, gdyz nie chcialabym, zeby obwinial mnie czy kogokolwiek innego. Bo tak naparwde on jest tutaj najwazniejszy, bo to jest jego Tata. Ale on sam mi powiedzial, ze takie jest zycie i ze nie mozna nagle przestac zyc, bo Tata choruje.
Nie ma zlych decyzji w obliczu takiej choroby, sa tylko decyzje trudne i trudniejsze.
Ja juz swoja odpowiedz na pytanie tutaj dostalam od DSS. Nie ma juz dluzej sensu roztrzasac tematu pierwszego mnie potraktowania - zdaza sie wszedzie;) nie zywie urazy, szczerze powiem mam wieksze zmartwienia niz obrazac sie tutaj na kogos. A ten kto osadzal na pewno juz pomysli dwa razy zanim rzuci osadem w kogos innego;)
Wspolczuje wszystkim tutaj, bo kazde z was tak samo jak ja boryka/l sie z problemem nas przerastajacym i tak naprawde mozemy sobie wmawiac wszyscy : ja to zachowalbym sie tak a nie inaczej(ja sama kiedys tak myslalam), ale zycie nam i tak udowodni, ze sie mylimy.
Pozdrawiam wszystkich i dziekuje!

[ Komentarz dodany przez Moderatora: DumSpiro-Spero: 2012-09-28, 10:55 ]
Kolejny post wydzielono do » Działu Tymczasowego «