Znaleziono 1 wynik

Raport Pacjenta.

Jako prostatowiec jestem zafascynowany skutecznością działań Stowarzyszenia Amazonek. Na logikę wydawało by się, że powinny być porównywalne ze Stowarzyszeniem Gladiator, mężczyzn chorych na raka prostaty. A są zdecydowanie lepsze. Mimo, że jestem mężczyzną to doskonale wiem na czym polega profilaktyka raka piersi czy raka szyjki macicy. W każdej przychodni są plakaty zachęcające do mamografii i cytologii. Wiele razy widziałem programy telewizyjne uświadamiające kobietom konieczność badań. Moja żona regularnie dostaje zaproszenia na bezpłatne badania profilaktyczne i mimo, że jest w grupie ryzyka ma pewność, że jest zdrowa. Rak prostaty jest odpowiednikiem męskiego raka. Ja dowiedziałem się o nim dopiero po diagnozie, że już go mam i to w stadium miejscowo zaawansowanym. Przeglądając fora internetowe widzę, że najczęstszym problemem (niezależnie od płci) jest rak płuc. Jednocześnie widzę, że problem profilaktyki jest w Polsce delikatnie mówiąc mocno nie doceniany a praktyka bardzo często woła o pomstę do nieba. Czasem na forach wypowiadają się rodacy mieszkający za granicą i rwą sobie włosy z głowy jak możemy żyć w takiej rzeczywistości.

Chcę się podzielić z wami moim pomysłem by stworzyć coś takiego, co umownie nazywam Raportem Pacjenta. Widzę w nim zestaw naszych historii zmagań z naszą chorobą w konfrontacji z naszą służbą zdrowia. Niektórzy z nas są w stanie wskazać różne możliwości działań nie pociągających za sobą żadnych kosztów, a znacznie ułatwiających życie pacjentom onkologicznym. Wiem dużo o sytuacji ludzi z rakiem prostaty i bardzo niewiele o chorych na inne nowotwory. Jestem jednak pewien, że wiele problemów mamy wspólnych.

Bardzo mnie boli, że różne stowarzyszenia chorych na rozmaite nowotwory działają indywidualnie, że nie potrafią połączyć swoich wysiłków by stworzyć jedno silne lobby na rzecz chorych na raka. Polska Unia Onkologi stara się wypełnić tę lukę, ale praktyka pokazuje, że nie do końca skutecznie. Bardzo przydało by się jej masowe poparcie.

Raport Pacjenta, czyli nasze historie i postulaty, być może otworzył by oczy, przynajmniej niektórym politykom i skłonił ich do działań na naszą rzecz.

Na dobry początek chcę zgłosić moje bardzo proste postulaty.

Panuje zwyczaj, że pacjent finansowany z NFZ nie dostaje do ręki wyników swoich badań. Są one przesyłane do lekarza, który wystawił skierowanie. Jeśli laboratorium stwierdzi, że pacjent ma PSA duże (ja prawie 30) to dlaczego na kopercie nie dopisze jedno słowo "cito". Lekarz by wiedział, że trzeba takiego pacjenta telefonicznie wezwać na wizytę i uruchomić dalasze procedury diagnostyczno-lecznicze. Mnie to kosztowało 9 miesięcy opóźnienia w diagnozie.

Dlaczego lekarz pierwszego kontaktu nie może wystawić skierowania na badanie PSA?

Dlaczego w Warszawskim CO na Ursynowie każdy pacjent ambulatoryjny musi odstać w kolejce do rejestracji zanim nabędzie prawo do oczekiwania na wezwanie pod właściwym gabinetem? Komnputery stoją na każdym biurku. Sieć działa bez zarzutu.

Dlaczego po skierowaniu na zastrzyk trzeba odczekać cztery kolejki. Pierwsza to do pani w laboratorium. Druga to do pani w sekretariacie ruchu pacjentów, trzecia to ponownie u pani w laboratorium. I czwarta do gabinetu zabiegowego!

Domyślam się, że eksperci z NFZ uzasadnią potrzebę takich utrudnień. Ale czy wśród ich argumentów pojawią się takie, które mają na uwadze interes pacjenta a nie ich?

Nie chcę przedłużać moich pretensji, ale jeśli uznacie, że pomysł Raportu Pacjenta ma sens to dopiszę dalsze.