Znalezionych wyników: 4

Serdecznie wam współczuję -tobie i córci.
Już o północy przeczytałam,ale nie mogłam nic napisać,bo net mi się rozłączył.
Najszczersze i najgłębsze wyrazy współczucia,bądźcie dzielne i silne.
On będzie cały czas przy was.Ja myślami też.
:cry:

I takie ma być twoje myślenie właśnie "wyciągnę go z tego ! "-to mnie cieszy.!!! To ma być twoja motywacja do wszelkich działań,masz być dzielna,silna i pełna werwy-dla niego właśnie.Żadnych czarnych scenariuszy !
A propos rocznicy ślubu,to może pomyśl o kolacyjce skromniutkiej w domku przy świeczuszkach (jeśli tak lubicie),może zamów bukiecik z serduszek(tyle ile latek obchodzicie).Pomyśl o czymś wyjątkowym żebyście za rok np.fajnie to wspominali.My we wrześniu będziemy mieć 19-tą i też muszę coś wymyśleć ,ale mam jaszcze chwilę do namysłu-tylko już sama nie wiem co wymyślać,ale najpierw myśl ty.
Działaj,działaj i samo pozytywne myślenie-będzie dobrze.
Ja miałam problem z zajściem w ciążę przez ponad 7 lat,ale nigdy nie traciłam nadziei i z malutką pomocą lekarza mam 11-to letniego synka.Trzeba wierzyć w to ,co się chce osiągnąć i tak ma być u WAS

!!!

[następne komentarze]

Witaj droga Peti z małżowinkiem.
Miałam podobne objawy do twoich+opuchnięte nogi i mój onkolog kazał zbadać się kardiologicznie i okazało się tachykardia oraz tarczyca(jakaś choroba Gravesa Basedowa).Na to szybkie zasówanie serducha mam leki spowalniające bicie serca(tu też obserwacja,bo ogólnie mam niskie ciśnienie,a to ponoć obniża) oraz leki na tarczycę i 10 stycznia po badaniach krwi kontrola.Bardzo się szybko męczyłam zanim poszłam do lekarza-teraz deko lepiej.
Idź przebadaj krew jeszcze raz zrób TSH,T3,T4 i do kardiologa z serduszkiem-zastosuje leki.Musisz być przecież silna dla połóweczki twojej.Nie zwlekaj,bo nic po tobie w takim stanie.
Ściskam was serdecznie.Trzymajcie się dalej w coraz lepszym zdrówku.

Witam was Peti.
Czytam wszystko o was i cały czas jestem z wami.
Tak to się dzieje w naszym leczeniu,że w wielu przypadkach nas zlewają,sami musimy się o wszystko upominać i sami musimy się na tym znać,a w tym pomaga nam to forum i nasze doświadczenia chorobowe i przejścia.Walczcie wytrwale-wiem,że nie jest łatwo,bo są chwile zwątpienia na przemian z tymi kiedy dostajemy pałera-siłę do walki.Każdą decyzję jednego lekarza konsultujcie raczej również u drugiego,żeby mieć większą pewność,żeby czegoś nie przegapić.Ogólnie życzę wam najlepszego,żebyście mogli cieszyć się sobą jak najdłużej i wychowywali wnuki.Jestem całym sercem z wami-nie dajmy się.
Monika.