Znalezionych wyników: 4

Leczenie coś pomoże, przynajmniej ustabilizuje chorobę na jakiś czas, a być może pojawi się remisja. Nikt nie wie tak naprawdę co się wydarzy. Niestety łącznie z lekarzami, których często nie mając czasu na rozleglejsze przedstawienie wszystkich możliwości dot. postępu choroby zbywają pacjentów i rodzinę lakonicznymi odpowiedziami. Dochodzi jeszcze ważny element jakim jest pozytywne nastawienie chorego do leczenia i stąd czasem lepiej nie "doinformować" aby nie osłabić woli walki.

Parę lat? Życzę Wam tego z całego serca, jednak już ok. roku to byłoby i tak dużo przy przerzutach do narządów miąższowych. Choć czasem choroba rozwija się niezgodnie ze "schematami".

Leczycie się w specjalistycznym ośrodku?

Zdarzają się różne przypadki, z długotrwałą całkowitą remisją także. Dotyczy to jednak tylko wybranych pacjentów.

Niestety to normalne, że po zakończeniu leczenia i uzyskaniu remisji komórki nowotworowe znów zaczynają się dzielić i co za tym idzie wzrasta poziom markera. Teraz cała nadzieja w hormonoterapii ze względu na silną hormoniozależność nowotworu.

Co do przerzutów w kościach - niestety to możliwe i przy dalszym przerzutowaniu do kości włączona zostanie radioterapia i leczenie farmakologiczne.

Niski stan sprawności też nie jest czynnikiem korzystnym rokowniczo, ale pojawiło się choć niewielkie światełko w tunelu - receptor HER2 nie jest dodatni. Co prawda odpada mozliwość zastosowania terapii celowanej (herceptyna/trastuzumab) ale nowotwory HER2 ujemne są mniej agresywne (np. wolniej wzrastają zmiany przerzutowe). Dużo zależy też od wieku Mamy (im starsza pacjentka tym nowotwory mają mniej agresywny przebieg).

Pozdrawiam,
Marcin

Witaj,
Niestety bez szczegółowych informacji na temat nowotworu wykrytego u Twojej Mamy niewiele jesteśmy w stanie stwierdzić. Nie chodzi nawet o jego wielkość czy obecność przerzutów w węzłach (wiemy, że choroba jest uogólniona) ale przede wszystkim o stan receptorów: estrogenowego (ER), progesteronowego (PgR) oraz HER 2 (dodatni czy ujemny). Występowanie dodatnich receptorów stwarza możliwość zastosowania bardziej zróżnicowanej terapii (nie tylko chemioterapii).

Niestety w każdym przypadku będzie to jedynie leczenie paliatywne - nie dąży ono do wyleczenia, a do przedłużenia życia chorego przy zachowaniu odpowiedniej jego jakości. Choć możliwe są długotrwałe remisje to niestety trudno spodziewać się w przypadku Twojej Mamy przeżycia wieloletniego - już rok będzie dużym osiągnięciem (szczególnie gdy ER i PgR są ujemne).

Bardzo mi przykro, że nie mam dla Ciebie lepszych wiadomości. Myślę jednak, że powinnaś znać prawdę.

Marcin