Znalezionych wyników: 7

Przyjmij wyrazy współczucia, mama już nie cierpi.

k_r_y_s
Jestem przy Tobie myślami.
Jakiej decyzji byś nie podjął i tak robiłeś i nadal robisz wszystko po to by mamie pomoc.
Walczycie rok, tak jak my, to bardzo długo, niektórzy wymiękają po kilku dniach...

Cytat:

Czekam na najgorsze i wiecie co....jakoś to do mnie dociera że umrze, jak naturalna rzecz, rok czasu zrobił swoje, niech płaczą inni ja już nie ma sił.

Wiem co czujesz, mam tak samo :-(

Mama jest w bardzo poważnym stanie, bardzo mi przykro :-(

Jeśli mama się dusi i męczy to może trzeba by było morfinę włączyć?
Teraz chyba priorytetem jest opanowanie tego bólu w miarę możliwości.
Straszne to wszystko :-(

Pozdrawiam, trzymaj się

Cytat:

k_r_y_s napisał/a:

Patrząc na to wszystko z biegiem czasu, stwierdzam że onkologia w Polsce po prostu nie istnieje

Jesteś rozgoryczony, ale to chyba trochę krzywdzące :-(

Moja mama też choruje, też jest w co raz gorszym stanie, jednak mam świadomość że leczenie choć bardzo ciężkie przedłużyło jej życie.
To jest niestety taka choroba, ciężka, podstępna i umierają nie tylko nasi bliscy ale i slawni i bogaci.
Myślę że gdyby były sposoby no na pewno prof. Religa by żył, a niestety umarł na raka płuc w niespełna dwa lata.
No niestety, ja w tej chwili też się zastanawiam kiedy sterydy które mama względnie toleruje przestaną działać i co potem :-(

I wiem że można było tego uniknąć, że spokojnie przeżyłaby jeszcze ze 20 lat, ale 40 lat palenia niestety zrobiło swoje :-(

Również czytam ten wątek bo moja mama jest na podobnym etapie choroby.
Chciałam tylko napisać że moją mamę pabi dexametazon tak wykańczał że go odstawiła, o skutkach pisać nie będę :-(

Zmieniono na moją prośbę steryd na enkorton i jest lepiej.
Może i u was by coś taka zmiana pomogla?