Znalezionych wyników: 10

Agusia1,
Przyjmij serdeczne wyrazy współczucia ::rose::

Pewnie Mama ma zapalenie płuc i do tego trochę podkrwawiła :-(

Prawdopodobnie kilka tygodni.

Agusia1,
Lorafen jest lekiem przede wszystkim przeciwlękowym, a nie trochę przeciwlękowym ;-) i może dawać objawy splątania.
Lęk towarzyszy niemal wszystkim naszym pacjentom i jest bardzo destrukcyjnym objawem. Ja też w pełni zgadzam się z Marzeną. Włączenie leku przeciwlękowego nie wyklucza świadomego odchodzenia.

U Twojej Mamy można rozważyć włączenie trochę słabszego leku (Lorafen jest b. mocny), np. preparatu alprazolamu.

Agusia1,
Lekarz z hospicjum z dużym prawdopodobieństwem potrafi rozpoznać objawy przerzutu do mózgu. Bardzo dobrze zrobiłaś, że poprosiłaś o wizytę.
Objawy u Twojej Mamy niekoniecznie muszą oznaczać przerzut. czasami zaburzenia jonowe dają objawy splątania, może, jeśli sytuacja będzie wątpliwa, poproś lekarza o wykonanie jonogramu.

Agusia1,
Jakbyś załączyła konkretne wyniki, to byłoby się łatwiej odnieść. Np. na temat "guzka w głowie" niewiele można powiedzieć, bo nie wiadomo, gdzie jest umiejscowiony. Nie każda operacja daje

Agusia1,
Zaburzenia czucia w dłoniach nie mają związku z zajęciem Th2, natomiast jest spore podejrzenie, że mamy też przerzut wyżej w odcinku szyjnym kręgosłupa i stąd problemy z zaburzeniami czucia - plus bóle głowy.

Nie namawiaj Mamy na rzucenie palenia, na tym etapie nie ma to żadnego znaczenia.

Agusia1,
To jest pytanie do tego lekarza, nie do nas. Skąd my mamy to wiedzieć?

Brachyterapia to rodzaj radioterapii.

Agusia1,
Ten ból pod lewą piersią wskazuje na zajęcie opłucnej - pytanie, czy przez nowotwór, czy przez stan zapalny.
Lekarza z hospicjum warto poinformować, choćby telefonicznie, co się dzieje - zna chorą, niech sam oceni, czy ma przyjeżdżać. Być może wystarczy pewna manipulacja lekami, które macie w domu, żeby Mamie ulżyć.

Jeśli chodzi o dalsze leczenie - Marzenka ma rację. Trzeba koniecznie zostawić to do decyzji Mamy. Być może Mama ustąpi Ci, bo nie będzie miała siły walczyć - z Tobą, podobnie jak nie ma siły walczyć z chorobą. I być może pierwsza dawka chemii będzie dawką śmiertelną - nieraz już widziałam takie historie :(
Poza tym, wbrew pozorom - to Mama, nie Ty rozumuje logicznie - skoro leczenie włączone wtedy, kiedy choroba była mniej zaawansowana, a ja zdrowsza, nie pomogło, to jak mogłoby pomóc, kiedy rak się rozprzestrzenił, a ja ledwo się trzymam na nogach?
Osoby chore rozumują trochę inaczej niż zdrowi. Twoja Mama miała czas na adaptację do myśli o śmierci, być może jest na nią gotowa, a nawet traktuje ją jak wybawienie, ponieważ jej życie teraz jest męczarnią.
To trudne, wiem. Ale masz obowiązek uszanowania woli (=wolności!) Mamy, podobnie jak chciałabyś, żeby uszanowano Twoją, prawda?