Znalezionych wyników: 2

gaba,
Ja też bardzo cenię Ciebie i Twoje wypowiedzi

Ale tu sytuacja jest taka, że dotyka wszystkich, nie tylko Mamy pe. Dotyka też (ogromnie!) pe, w pewnym też stopniu dalszą rodzinę.

A ja się nie zgadzam

I uważam, że jeśli rodzina zwróci się do pe z pytaniem, co się dzieje z Mamą, to pe wcale nie ma obowiązku kłamać, z tego powodu, że jej Mama tak chce, anie "spełniać jej życzeń".
Jeśli pe nie chce mówić, ze względu na to, że sama uważa to za niestosowne - wtedy, owszem, może nie mówić. Może a) nabujać, że nic się nie dzieje b) powiedzieć otwartym tekstem "Przepraszam, ale obiecałam Mamie, że na ten temat nie będę z nikim rozmawiać - ona sobie tego nie życzy".
Ale jeśli pe uważa, że bierze udział w absurdzie - nie ma obowiązku mówienia nieprawdy. Jest odrębnym od swojej Mamy człowiekiem i może podejmować odrębne decyzje - niekoniecznie zgodne z decyzjami matki.

Niezależnie od tego, jak się zachowasz, pe, pamiętaj, że to ma być Twoja i tylko Twoja decyzja. Nie matki i nie żadnego z forumowiczów

a już na pewno nie wymuszona.