Znaleziono 1 wynik

Bardzo współczuję i łączę się w bólu. Przeczytałam z zapartym tchem. Wiem jak to jest i mogę powiedzieć, że rozumiem. Moja mama odeszła prawie dwa lata temu. 25-09-2009 roku.
Od chwili diagnozy żyła 4 miesiące. Leczenie, szpital i śmierć a na końcu pogrzeb to były najgorsze chwile w moim życiu. Do dzisiaj nie mogę się z tym pogodzić. Mój Tato jest co dzień na cmentarzu, on przeżywa to jeszcze bardziej. W naszym przypadku to również był rak płuc z przerzutami do mózgu. Jesteśmy naznaczeni. Już nigdy nic nie będzie jak dawniej, ale przecież wszystko się zmienia i trzeba z tym, żyć. Ty też będziesz żyła tak jak ja żyję i wiele, wiele innych osób. "Uwierz mi człowiek sam nie wie ile jest w stanie wytrzymać". Powodzenia.