Znalezionych wyników: 66

Teresko,
Napisałaś, że czekasz... nie wiadomo na co...
Wiesz Kochana, ja mam jakoś podobnie... też czekam, też nie wiem na co, to znaczy chyba wiem - czekam aż sie obudzę z tego koszmarnego snu... bo tak mi się wydaje, że to koszmar i czekam kiedy wreszcie Tatko wróci...

Tak, zgadza się - masz dla kogo żyć, ale wiem, że Twoje życie stanęło w miejscu i mnie to nie dziwi. Ciężko żyć bez kogos, kto był Twoim życiem, Twoim szczęściem, radością, miłością życia...
Teresko często o Was myślę, wiesz?
ściskam Cię bardzo, bardzo mocno...

Teresko,
Cóż kojącego napisać? słów brak :-(

ból rozstania, tęsknoty za Bliską Sercu Osobą jest koszmarny...
Czas wcale nie koi... rana w sercu się nie zabliźnia... tylko człowiek powoli oswaja sie z tym bólem...
Widzę, jak potwornie cierpisz...:(:(:( Teresko, zrobiłaś wszytsko co mogłaś a nawet o wiele więcej... Nietesty, zycie jest tak potwornie neisprawiedliwe i odbiera nam naszych ukochanych, najdroższych Bliskich... Trudno to wszytsko ogarnąć, a pogodzeniu z tym okrutnym losem nie ma mowy..:(

U nas tez ciężko, ale w związku z tym, że mieszkamy niemal razem, więc pod tym względem nam jakoś ..."raźniej".
A do mnie to nie dociera...:(
Tereso - dużo siły i ukojenia...

Teresko Kochana,
cóż Ci mogę napisać?
Jest ciężko :cry:

ściskam Cię mocno..

Tak bardzo mi przykro Teresko, że Twój Mąz nie doczekal urodzin i wizyty ukochanych wnucząt... Wiem po moim Tatku, jak dziadkowie potrafia kochac wnuki. Niestety, u nas też już takiej wizyty nie będzie. A Taty ukochana wnuczka - 2-letnia, od dnia śmierci za każdym razie jak wchodzi do rodziców (codziennie) do domu to pierwszym wypowiadanym słowem jest "DZIADZIA"...i rozglada sie i szuka Dziadunia...ech:(

Tereso,
KOchana Nasza, Ty się nie wiń za nic! Ty przecież robiłaś wszystko co możliwe, a nawet więcej!!!! Biegałaś po lekarzach, dzwoniłaś, chodziłas na wizyty, szukałaś wszędzie pomocy...
_littleflower_

Byłaś niezwyklym wsparciem dla swojego Męża! niezwykle waleczną i hardą, szukającą wszędzie pomocy Żoną...To nie Twoja wina Teresko, nie twoja....

Strasznie ten czas leci. To juz miesiąc.
Niech Twoj Mąż odpoczywa w pokoju...

Ukojenia, wytchnienia, siły życzę Teresko
:/pociesza:/

Witaj Tereniu,
dziękuję Ci ogromnie, że się odezwałaś. Domyślałam się, że jest to dla Ciebie bardzo, ale to bardzo trudne...Mogę sobie tylko starać wyobrazić twój ogromny ból, to wszechogarniające cierpienie psychiczne, żal i smutek...
Ja zaglądam tutaj, do Was... ciagle niemal...

nadal Teresko, nie znajduję słów, by wyrazić jak mocno Ci współczuję, jaka jestem zła, że tak to sie potoczyło, że tak szybko...i tak niespodziewanie - mimo wszystko....

To, że śmierć "czyha" na mojego Tatę i Twojego Męża wiedziałyśmy już od dawna, ale teraz stało się to takie dla mnie... niemal namacalne - dotychczas było w takiej sferze niedowierzenia jakby... teraz jest inaczej, teraz to się zmieniło...
Bardzo wstrząsnęła mną śmierć Twojego Męża...

Ściskam Cię mocno Teresko, pisz jak tylko będziesz mogła/chciała...
Przytulam Cię do serca...

Teresko,
Ja ciągle tu jestem na Twoim wątku. Zaglądam....
Słów mi cały czas brakuje :-(

Ciężko cokolwiek napisać, cokolwiek wyrazić...dla mnie szok, mimo wszystko...

ściskam ogromnie mocno

Teresko,

Wchodzę i wchodzę na Twój wątek... niedowierzam ciągle...
jestem zdruzgotana, porażona tą wiadomością...

Ogromnie Ci współczuję i całej Rodzinie...
::rose::

Tereso,

Nie wierzę... Nie pojmuję...:shock:
Szok... bo przecież było lepiej...

Teresko Kochana,
Słów mi brak...

Ogromnie współczuję. Boże, tak mi przykro, tak przykro....

:-[

Dużo siły...

Tereso,
Ogromnie sie cieszę, że jest poprawa:)
Do bardzo dobra wiadomość!!

ściskam

Teresko,
No to rzeczywiście niezłe "przeboje" macie:( ech, koszmar jakiś...
Mam nadzieję, że ból zelżał i antybiotyk pomoże - oby jutro było juz lepiej...

ściskam

Teresko,
Ech, znowu coś się niedonrego dzieiej:( Przykro mi ogromnie, bo wyobrażam sonie ile nerwów to kosztuje...
Mi ten opis przypomniała jak mój Tata miał kamień na nerce - ból okropny, a w moczu miał za dużo leukocytów i erytrocytów, bo kamień schodząc w dół pokiereszowal mu ścianki...
Gdyby Mąz nie miał tych wyników moczu, to chyba równie dobrze pasowałoby do ataku woreczka zółciowego (kamica)..

niewiele mogę pomóc, ale trzymam kciuki mocno, by minęło bardzo szybko!!!
ściskam

DSS,
A jak możliwe są silne zawroty glowy u Męża Teresy w momencie kiedy mamy znaczną obecnie regresję? Bo skoro Mąż Tereski miał 7 guzów i jedynym objawem był wówczas ból głowy, a teraz po kilku miesięcach 3 guzy zniknęły, a pozostałe się zmniejszyły, to powinno być lepiej, a tymczasem Mąż Teresy ma silne zawroty, zaburzenia równowagi, przewraca się i ma problemy z chodzeniem... Dla mnie to jest niezrozumiała, chyba, że jest to skutek uboczny WBRT, ktore przeszedl pół roku temu...

Co do chrypki... Teresko, hmm powiem Ci tyle, ze ona u nas też wystepuje. I to od pól roku - pojawiała się po WBRT. Tata ma ją falami, tzn. pojawia się na kilka godzin, czy 2-3 dni i potem znika... po czym o tygodniu znowu jest kilka godzin i znowu znika... Onkolog twierdzi, że do skutek naświetlań - taka pojawiajaca sie i znikająca chrypka...

Co do stereotaksji i Gamma Knife. Teresko, nasz Tata nie był w dobrej kondycji kiedy jechalismy do Pragi. Poruszał się o 2 kulach i bałam się, że Go nie zakwalifikują. Jednak powiedzieli, że wg morfologii i innych badań Taty organizm jest w całkiem dobrym stanie, mimo, że poruszający sie o kulach , zgarnionby moj Tato nie wygladal na okaz zdrowia... Fakt - my za GK płacilismy, więc może podejście inne, a jesli Allenort chce dostać zwrot kasy z NFZU, to musi pewnie kwalifikować tych, ktorzy - powiem brutalnie - dobrze rokują... a przy przerzutach - co wiemy obie - nie ma dobrych rokowań.
Nie wiadomo jak podejdą do tego w W-wie...
Teresko, a jakie wyniki krwi ma Twoj Mąż - ma jakąą anemie i kiepska morfologię?

Witaj Teresko,
Bardzo smutne te wieści od Was:(:(:(
Z jednej strony super wiadomość o regresji w głowie co jest chyba najważniejsze (tam też mówiono, że mózg to priorytet), z drugiej strony ciężko pojąć bardzo złe samopoczucie Męża, skoro guzy się znacznie zmniejszyły... czy chemia mogła Go az tak potwornie oslabić? Rozumiem - osłabic chyba tak, ale pisałas mi o zawrotach, zaburzeniach równowagi, problemach z chodzeniem... To ciężko zrozumieć, bo Maż mając guzy większe miał "tylko" bóle głowy, a teraz guzy sa mniejsze a On zamiast czuć się lepiej ma całą plejadę dolegliwości zw. z mózgiem:( Nie rozumiem nic...:(

Trudno mi pisać cos mądrego, bo podobnie jak Ty jestem wygłupiona (u Nas też średnio..) i wiem, że... nic nie wiem...
jestem w szoku, że nie masz kart z chemii! Dlaczego szpital nie dał? To jakaś czysta paranoja...

Teresko, ciężka walka przed Tobą:(
ech, jakie to trudne strasznie:(

Rozumiem doskonale Tereso,
Dobrze, że spisałaś pytania, bo rzeczywiście w tym stresie człowiek wszytsko zapomina i ma kompletny chaos w głowie:(

Teresko, nie będę już zaśmiecać wątku, mam jednak jeszcze pytania odnośnie sterydu - skoro jest obrzęk, może należałoby zwiększyć po prostu troszke dawkę sterydu? Bo twój Mąż bierze chyba mała dawkę dexametasonu. Przy przerzutach czytałam, że standard to 8 mg dexa, ale są osoby co jedzą i 16 mg na dobę. To juz końskie dawki, ale może u Męża zwiększenie o 1-2 mg by pomogło? Wiem, że ten steryd ma wiele skutków ubocznych, ale może on by pomógł? Mój Tata po zwiększniu sterydu przestała mieć zaburzenia równowagi i zawroty...

pozdr.:)