Znalezionych wyników: 3

Napotkałam kilka dni temu na forum informację o Stowarzyszeniu do Walki z Rakiem Płuca i napisałam do nich, że proszę o ew. pomoc (informacje), bo wyrzucili mnie już z C. O. (tj. ze nie mogą już pomóc). Dostałam odpowiedź prof. Skokowskiego z zaproszeniem do tworzenia filii warszawskiej tego Stowarzyszenia. Co odpisałam, to wklejam poniżej. Wydaje mi się, że jest to też jakiś głos w sprawie Fundacji i potrzeb nas, pacjentów.

Milanówek
27 XII 2009 r.

Szanowny Panie Profesorze.
Bardzo dziękuję za list, za poświęcenie mi czasu i uwagi.

Jestem zadowolona ze swojego leczenia w Centrum Onkologii. Uważam, że to, co szwankuje naprawdę w Służbie Zdrowia, to brak pieniędzy. I wynikający z tego chroniczny brak czasu dla pacjentów.

Nie mam żadnych pretensji dla swojego lekarza prowadzącego, że zawsze się spieszył, że nie tłumaczył mi dokładnie co i jak, że myślą był już przy kolejnym pacjencie. Widziałam, co działo się na korytarzach.

Radziłam sobie z tą sytuacją dobrze. Tj. na wizyty chodziłam z mężem, który "bez zrozumienia" wszystko notował. Następnie przepisywałam te notatki i wysyłałam na forum: Dum Spiro Spero. tam dostawałam "tłumaczenie", otrzymywałam też dodatkowe wyjaśnienia i wsparcie. Tak jest zresztą do dziś.

Myślę, że właśnie taka forma pomocy jest potrzebna pacjentom onkologicznym. Zastanawiałam się nawet, że skoro dobry lekarz ma pracownika - pomoc medyczną, osobę, która prowadzi całą papierkowa robotę, to mógłby także mieć "rzecznika" - do kontaktów z chorym i jego rodziną. Ten "rzecznik" miałby podstawową wiedzę onkologiczną (na poziomie stażysty), przed rozmową z chorym konsultowałby się z lekarzem prowadzącym. Miałby też wiedzę psychologiczną (typu: psychoonkologia) i praktyczne umiejętności radzenia sobie w trudnych sytuacjach, mediowania i negocjowania.

Taki pracownik prowadziłby kilkunastu pacjentów, z czego jakąś część - poprzez internet lub telefonicznie, byłyby sytuacje i rozmowy prostsze i trudniejsze. Onkolog mógłby się skupiać wyłącznie na najważniejszym.

Naprawdę wolałam mieć za lekarza prowadzącego osobę kompetentną niż miłą. Ale też chciałam się często czegoś dowiedzieć. W dodatku nie wszystkiego - więc mój mądry lekarz wolał informacje bardzo ograniczać, ale specjalista od kontaktów dałby mi więcej - tyle, co forum.

To tylko taka moja propozycja. Zresztą, gdy szłam na oddział, to zawsze drukowałam sobie kilkadziesiąt ulotek informacyjnych o forum - brak informacji jest naprawdę problemem.

Nie jestem przekonana, czy Stowarzyszenie jest niezbędne - wydaje mi się, że odpowiednio rozpropagowane forum spełnia swoje zadania odpowiednio.

Serdecznie pozdrawiam.

Podpisuję się pod propozycją Magdy: jeśli w czymś mogę pomoc, to chętnie.

No, no. A ja do tej pory byłam pewna, że DSS jest onkologiem. Ale lekarzem to chyba tak? Chociaż może tylko aniołkiem (anielicą). :lol:

DSS, sama wiesz, ile dostałam od Ciebie. Akurat wtedy, gdy dla mnie najważniejsze, najpilniejsze, naj - potrafiłaś znaleźć się i znaleźć czas -realnie pomóc chociażby uspokajając i nakierunkowując na sensowne działanie.

DSS, dziękuję Ci. Dziękuje Ci też za to, że potrafiłaś skupić wokół siebie świetnych ludzi. A może to zwykli ludzie przy Tobie stają się świetni?