Znalezionych wyników: 4

JustynaS1975 Czytam każdy Twój post bo ,to co piszesz jest piękne i mądre. Wszyscy powinni brać z Ciebie wzór.

Moniusia . Za 20 dni będę bardzo mocno trzymała kciuki za Ciebie. A Twoja mamcia będzie w tym tak ważnym dniu dla Ciebie razem z Tobą .
Co do telefonów i odwiedzin tych sprawdzonych przyjaciół , to masz rację płakaliśmy wszyscy. i nie wiem czy to było dobre czy nie , ale on nas wszystkich widział i miał przy sobie i w tym momencie , w tych tak trudnych dla niego chwilach byliśmy i jesteśmy z nim na dobre i na złe. A o tych nieobecnych i nie dzwoniących , którzy może masz rację, że się boją nie wspominamy . Niech sobie żyją i idą własną drogą .

[ Dodano: 2011-10-07, 21:00 ]
Erin29
Jesteś wspaniała .

Oj tak emocje są bardzo duże i niekiedy trudno sobie z nimi poradzić . Inne emocje targają człowiekiem gdy chorują rodzice , inne gdy dzieci a jeszcze inne gdy Ten wybrany na całe życie z pełna świadomością i miłością inną niż do wszystkich innych ludzi.
Wiecie "przyjaciół i rodzinę" poznaje się nie tylko w biedzie ale i w chorobie. Od czerwca ubyło nam bardzo znaczne grono tz. przyjaciół . Kiedyś nie było możliwe jakiekolwiek spotkanie bez nas. Teraz to mamy wrażenie,że niektórzy myślą ,że rak jest zaraźliwy a tym bardziej gdy usadowił się na języku. Nie mówię tu o ludziach poznanych niedawno ale o takich z którymi spotykaliśmy się przez 34 lata. W środ nich są tacy co nie odwiedzili i nie zadzwonili do nas od chwili jak się dowiedzieli o chorobie męża. Ale są tacy co nie zostawili mnie i bardzo mi pomogli a nigdy bym nie pomyślała ,że z ich strony zaznam tyle dobroci i wsparcia. . A z rodziną ? to jak z rodziną . Jak ktoś ma córki to jeszcze znajdzie jakieś wsparcie ale w naszym przypadku Bóg obdarzył nas tylko synami. Każda matka wie, że jak syn założy rodzinę to żona przeciągnie go na stronę swojej rodziny . Tak było i jest, jak tylko świat istnieje.Wiem, wiem zdarzają się wyjątki i takowe znam. Ja niestety mimo ,że mam dobry kontakt z dwiema synowymi to nie rozmawiam z nimi na temat choroby Ojca- Teścia , bo i tak to nie dotyczy ich Tatusiów. A synowie ? Pewnie przeżywają to bardzo mocno, ale to pewnie ja powinnam ich wspierać a nie oni mnie.

Berta
"A mnie kilka razy zaskoczyła reakcja ludzi -"ale ty dobrze wyglądasz" z nutką zdziwienia w głosie"
Mój mąż odpowiedział " No wiesz ja mam RAKA a nie paraliż twarzy"