Znalezionych wyników: 56

Dziękuję Wam.

Zdążyłam się pożegnać. Nie mysleliśmy że to się stanie. Bylam u mamy powiedziałam że ją kocham a Mamusia odwróciła głowę w moją stronę-chyba słyszała? Pocałowałam w skroń i pojechaliśmy do taty na kawę-nie chciałam by sam był w urodziny. Lekarze ani pielęgniarki tez nie wiedziały że to się stanie inaczej byśmy zostali-wyrzuty sumienia mam ogromne że przy niej nie bylam, moze chciala bysmy byli???

Czas i z mojej strony zakończyć wątek...

Mamusia odeszła dzisiaj o godz 19.55 dzień po swoich urodzinach w taty urodziny.

Dziękuję Wam za wsparcie i słowa otuchy.

Spoczywaj w spokoju Mamuś dla mnie będziesz zawsze żywa! w moim sercu na zawsze....

Dziękuję Wam, jeszcze się trzymam ...:(

Dziękuję Erin ..

Krzyśku dziękuję za zainteresowanie, niestety coraz gorzej. Mama już zapadła w śpiączkę wątrobową. Nic nie zjadła dzisiaj, ma straszne odciski i powoli robią się odleżyny. Nie potrafi już nic powiedzieć, jęczy przez sen. Nie wiem jak sobie z tym poradzę, chyba już czas się z tym pogodzić że mama za kilka, kilkanaście lub kilkadziesiąt godzin odejdzie ;( to jest straszne mama leży jak roślinka, nie umie połknąć nawet wody z namoczonej gazy. Dlaczego ten drań tak wyniszcza organizm? Dlaczego moja mamusia, ja nie chce! Wiem zachowuję się jak dziecko ale tak czuję.... zresztą mam tylko 26 lat a mama...za 3 dni ma urodziny :((( będzie miała 58 lat. Mamusiu... :(((

Moja mama ma 57 lat 7.12 będzie miała 58 trzymam się tylko dlatego że nie wierzę w to cały czas, nie umiem w to uwierzyć.... :(

Dziękuję to chyba to, prócz tego jak dzwoniłam do mamy to mimo że jest wszystkiego świadoma usłyszałam nerwowe" Powiedzcie mi jaki dzisiaj jest dzień bo zwariuje" :( czasami też widziałam że dłonie się trzęsą.

Asiu dziękuję życzę Ci również dużo sił. Czy masz tutaj wątek?

Byłam dzisiaj u mamy, wygląda strasznie. Brzuch ma jak w 7 mcu ciąży z twarzy zeszła żółć została w oczach i na mocno opuchniętych powiekach ale zeszła na całe ciało. Mówi często że jej duszno czy to od wodobrzusza? przez sen mówiła "ciepło". Już się nie zachowuje jak kiedyś, jest dalej nerwowa, je trochę i świadoma wszystkiego ale cały czas coś jakby przyciska palcami rąk i to zachowanie takie dziwne nawet nie wiem jak to nazwać. Niby rozmawia ale dwa razy się zapyta o wszystko, wydaje mi się że słabiej słyszy czy to możliwe? Nie wiem czy mogę jakos pomóc...?

Krzyśku przyjmij moje wyrazy współczucia, przeczytałam Twoj wątek. Dziękuję za słowa wsparcia. Jak widać moja mama cały czas walczy, jest samodzielna, sama je, pije, wstaje do wc jest żólta ale poza tym wydaje się jakby miała wrócić do domu gdy tylko ta żółć odpuści, dlatego nie dopuszczam do siebie żadnych myśli o ...nawet ciężko to napisać -o śmierci. Pozdrawiam

Dzisiaj rozmawialam z lekarzem, powiedzial ze mama jest w okresie stabilizacji po kryzysie i tak jak sie obawialam jest cisza przed burza. Ma lekkie wodobrzusze a brzuch ma jakby byla w 6 mcu ciazy. Lekarz powiedzial ze kluc nie beda bo nie jest az tak zle by sciagac a mozna narobic wiecej szkody niz pozytku. Powiedzial ze ten okres w ktory mama weszla w kryzysie trwa ok 6-7 tyg :( ale moze sie zdarzyc ze dluzej, niestety nie ma ratunku. Albo zatruje sie organizm bilirubina i zapadnie w spiaczke albo zgasnie nagle bo raczysko "zje" wazny organ...

Kiedyś szukałam słów wypełnionych nadzieją, potem szukałam kogoś kto będzie w stanie napisać mi jak jest naprawdę, jakie są rokowania i Bóg zeslał mi taką osobę a że jak napisał Pan że jestem osoba inteligentną myślę że to PAN.

poznałam Pana po charakterze pisma

) w sensie sposobie pisania,myślę że się nie mylę??

[ Dodano: 2011-10-27, 13:55 ]
Co do mamy wczoraj mówiła tacie że chce pospacerować po korytarzu, wcześniej że chce do domu ale potem się wycofała z tego, wiem że takie "nabieranie sił" czasami zwiastuje koniec ale mama nie ma na razie żadnych oznak z tych które są tutaj zapisane jako zwiastuny nadchodzącej śmierci.

Dziękuję Armando... już mam ebooka tylko czasu brakuje i mysli zaprzatniete czyms innym, jak tylko troszke ochlone to sie za nia zabiore. Wiem ze zostalo niewiele czasu ale mama juz ponad tydzien jest zolta i nic sie na razie na szczescie nie zmiania.

Ktoś gdzieś napisał że zgadza się ze słowami Dr House " Godnie można żyć ale nie umrzeć" i ja patrząc na cierpienie mamy w pełni się z tym zgadzam. Zdaję sobie sprawę że to dopiero początek. Patrzę na mamę i zastanawia mnie to że tak szybko stan mamy się pogorszył, z dnia na dzień zaczęły się bóle gdzie dawki morfiny podawane przez tatę nie pomagały, zrobiła się żółta, miała straszne zaparcia i wzdęcia a teraz jest w hospicjum i czas jakby zawisł we wszechświecie, nic się nie dzieje, nie jest ani lepiej ani gorzej. Czuję się naprawdę jakby czas stanął w miejscu, chociaż pewnie to złudne bo w organiźmie dzieją się złe rzeczy a ujawnią się później...?

Dziękuję za te słowa, chociaż przyznam że teraz ciężko mi wierzyć ale ciągle szukam wytłumaczenia. Bardzo mi Pana post przypomina kogoś...człowieka o niezwykle dobrym sercu. Wracając do mamy każdy to pisze że mam być przy mamie, jestem w sytuacji że teraz mąż wraca do kraju i będę mogła siedzieć u mamy cały dzień bo zajmie się malutka. Mamy stan się nie zmienia, myślę że dają mamie znacznie większe dawki morfiny bo dwa dni temu powiedziała że może by poszła do domu..? tata powiedział że jeśli tylko zechce ale zrezygnowała bo boi się że tata nie da sobie rady z bólem.

Lekarze mówią tylko że gdy siostra urodzi termin 28 luty to bedzie pociecha dla nas nie dla mamy. Chyba muszę się sama wybrać do lekarza. Jutro to zrobię.

[ Dodano: 2011-10-23, 21:39 ]
U mamy bez zmian. Stopy opuchnięte nadal tylko brzuch się powiększa...ma wzdęcia straszne, nie ma wodobrzusza. Lekarze mówią że mama na coś czeka... okrutne słowa ale że nie powinna już żyć :( siostry synek Alanek ma 25 urodziny, siostra 31 a moja córcia 1 czyżby na to czekała?? Dzisiaj powiedziała że tata ma iść i zamówić mszę na weekend do księdza za mamusię i powiedziała że ma dbać o jej grób... :(