Znalezionych wyników: 16

W badaniu kontrolnym z października radiologicznie można stwierdzić całkowitą remisję zmian (nie wiem zatem wobec jakiego badania jest to "obraz stabilny").
Niestety z tego wynika również, że w ciągu 3 miesięcy wystąpiła masywna progresja - szybko to idzie...

Sytuacja wygląda zapewne mniej więcej tak:

Nieoperacyjność wynika tu z zajęcia ściany oskrzela głównego. Gdyby zajęte było wyłącznie oskrzele górnopłatowe - można by rozważyć resekcję płata górnego płuca prawego.
Jednak w sytuacji gdy zajęte jest oskrzele główne cięcie konieczne byłoby na następującej wysokości:

- co oznaczałoby pulmonektomię prawostronną i pozostawienie następującego obszaru odpowiedzialnego za wymianę gazową (pamiętamy przy tym, że chory nie ma już obecnie dolnego płata płuca lewego):

Oczywiście nie wchodzi to w grę.

Podejrzewam, że PET zlecono po to by potwierdzić naciek na ścianę oskrzela głównego (co widać w TK, ale nie do końca w bronchoskopii). Przy okazji zostanie też oceniony stan węzłów chłonnych śródpiersia.

Witaj Madziu.

Czy dysponujesz opisem wspomnianego TK?
Podobnie poprosiłabym o całość opisu badania bronchoskopowego.

Najprawdopodobniej jest to niezależny od poprzedniego, drugi pierwotny rak płuca.

<= Umiejscowienie zmienionego węzła względem płaszczyzny dzielącej płat górny od usuniętego płata dolnego oraz linii cięcia oskrzela.

Hej Magda, mówiąc szczerze - na dwoje babka wróżyła.
Wartością 'graniczną' w onkologii jest co prawda wymiar węzła wynoszący 10 mm, jednak 15 mm nie mówi jeszcze o niczym oczywistym. Przy tym wymiarze mamy, z tego co pamiętam, ok 50/50% że węzeł jest zmieniony nowoworowo / lub nie.
Węzeł leży tak, że można domniemywać, iż jest to droga spływu chłonki z naczyń limfatycznych, które bezpośrednio sąsiadowały z guzem. Czasookres, który upłynął od dnia, w którym chirurgicznie usunięto guza, również odpowiada upływowi czasu, po którym często identyfikuje się wznowę / przerzut. Guz o parametrach T3 / G3 to kolejny czynnik, który każe zachować wzmożoną 'czujność onkologiczną', a nawet zakładać niekorzystny rozwój wypadków.
Jednak równie dobrze węzeł może być powiększony odczynowo - np na skutek naświetlań.

Na tym etapie powinnno się zakończyć gdybania - standard postępowania w takim przypadku nakazuje diagnostykę (absolutnie żadnej postawy wyczekującej - tj. obserwacji). Nie będzie prosto, bowiem taki węzeł nie będzie łatwo dostępny w badaniu biopsyjnym. Zresztą biosja przezoskrzelowa przy tym wymiarze węzła mogłaby dać wynik mało wiarygodny (czyt. spore prawdopodobieństwo uzyskania wyniku fałszywie ujemnego).
Powinien zostać wykonany PET.
Jeśli zostanie zarządzona najpierw bronchoskopia w celu oględzin drzewa oskrzelowego od wewnątrz - to ok, pod warunkiem jednakże takim, że jeśli niczego nie wniesie (co jest b.prawdopodobne, w końcu TK wskazuje jedynie ów węzeł) to dadzą skierowanie na PET (od którego de facto powinno się zacząć).
PET w tej sytuacji pownien rozwiać wątpliwości, ponadto -o ile to zmiana przerzutowa- wskazać stan pozostałych węzłów (TK 'nie widzi' wszystkich zmian węzłowych).
Poniżej trochę lektury.

Cytat:

Spośród technik diagnostyki obrazowej za najdokładniejszą w ocenie węzłów chłonnych śródpiersia uważa się obecnie pozytronową tomografię emisyjną (PET, positron-emission tomography) z użyciem 18-fluoro-2-dezoksyglukozy (18FDG-PET), zintegrowaną z CT. Jej przewaga nad CT wynika z tego, że w tej metodzie kryterium oceny stanowi nie wielkość węzła, a aktywność metaboliczna tkanki. Połączenie oceny aktywności metabolicznej tkanki za pomocą PET z charakteryzującą się lepszą rozdzielczością CT, określane jako zintegrowana PET-CT, łączy zalety obydwóch metod i jest techniką obrazowania cechującą się czułością 79–96%, swoistością 83–92%, wartością predykcyjną wyniku dodatniego (PPV, positive predictive value) 79–90% i NPV 93–95%, co było przedmiotem 5 największych metaanaliz [9, 13–16]. (...)

źródło TUTAJ / tu również o biopsji przezoskrzelowej

Cytat:

Pozytonowa tomografia emisyjna (PET)

Jest to jedna z najnowszych i najbardziej obiecujących metod diagnostyki nowotworowej. Dzięki niej możliwe jest zobrazowanie aktywności metabolicznej w badanej tkance. Technika ta polega na rejestracji wychwytu znakowanego izotopu o krótkim okresie półtrwania, związanego z cząsteczkami glukozy. Tkanki o większej aktywności metabolicznej szybciej wychwytują glukozę, przez co po pewnym czasie gromadzi się w nich znacznik izotopowy. Komórki nowotworowe znacznie szybciej się dzielą, przez co mają wyższy metabolizm od zdrowych komórek. Dzięki temu można uzyskać obraz zmian nowotworowych na tle tkanek prawidłowych.

Jest to metoda charakteryzująca się dużą czułością (ponad 90%). Wykrywa podejrzane zmiany, których nie zauważa się w TK. Badanie to charakteryzuje się większą swoistością niż TK, zwłaszcza w przypadku zmian umiejscowionych w węzłach chłonnych.

Ma szeroki zakres zastosowań, zwłaszcza w diagnostyce nowotworów okrężnicy, płuc, sutka, głowy, szyi, ośrodkowego układu nerwowego, czerniaków oraz chłoniaków.

Jest wybitnie przydatne w ocenie charakteru zmian, których nie dało się rozpoznać innymi metodami obrazowania. Doskonale się sprawdza w badaniu stopnia zaawansowania i złośliwości nowotworów, jak również w śledzeniu odpowiedzi na leczenie i przewidywaniu możliwości nawrotów po zastosowaniu leczenia.

Nie można, niestety, przy jej użyciu określić anatomicznego zasięgu nacieku nowotworowego. Istnieje również inna poważna wada tej metody - jej wysoki koszt.

źródło TUTAJ

Pozdrowienia i daj znać jakie metody diagnostyki zalecono.

Możliwe, że są jakieś przeciwwskazania do chemioterapii, których nie znamy (a które są znane lekarzom) i okazały się one decydujące w wyborze formy leczenia uzupełniającego.
W tej sytuacji pozostaje przyjąć, że takie postępowanie jest w tym przypadku właściwe.

Magda, TK nie wykaże mikroprzerzutów bo tu o nie właśnie chodzi (G3 "sieje").
Może jedynie potwierdzić lub nie, że makroskopowo jest ok.

Chemioterapia adiuwantowa nie jest "złotym standardem" w II st.zaawansowania raka płuca, jednak w tym przypadku podejście powinno być zindywidualizowane ze względu na bardzo istotne i niekorzystne rokowniczo czynniki: zróżnicowanie G3 oraz fakt rozpadu guza.

Jeśli decyzja nie zostanie podjęta "na tak" to dodatkowa konsultacja z prof Jassemem jest b.dobrym pomysłem. Dopiero gdyby profesor zadecydował o odstąpieniu od chemioterapii byłabym spokojna o racjonalność takiej decyzji.
Swoją drogą - prof Jassem jest chemioterapeutą.

czekam na wieści.

Magduś - wynik histpat jest i dobry i zły.

Sprawą oczywistą jest to, że "czyste" linie cięcia chirurgicznego to podstawa by stwierdzić że operacja się udała, czyt: chirurg wykonał kawał dobrej roboty tnąc w granicach tkanki zdrowej.
Operacja "R0" to zabieg radykalny.
Powyższe jest w tym wszystkim najistotniejsze.

Wnioski kolejne:
T3 - to guz, który rozprzestrzenił się już poza płuco - źle.
N0 - brak przerzutów w węzłach chłonnych - b.dobrze.
ca planoepitheliale (rak płaskonabłonkowy) - dobrze. (w porównaniu do innych typów raka płuca)
G3 - duża złośliwość raka - źle.
stwierdzono rozpad guza- źle.

Mamy więc stopień zaawansowania IIB, jednak należy pamiętać, że stopień złośliwości histologicznej jest niestety najwyższy, dlatego należy domniemywać, że owo IIB może być niedoszacowane.
Dalsze kroki? Moim zdaniem bezwzględnie adiuwantowa (uzupełniająca) chemioterapia. Przynajmniej 4 kursy z udziałem cispaltyny i np. winorelbiny (lub gemcytabiny).

Daj znać co zasugerował onkolog.
pozdrawiam Was serdecznie.

Ok, czekam na wieści. Z okna niemal widzę AMG, wysyłam więc tam same ciepłe myśli :-))

Kto operuje?

madziap

co u Was?
Czy udało się przeprowadzić w piątek operację?

pamiętam o Was,

To bardzo dobra wiadomość :-D

Wysłałam Ci pw w sprawie wizyty.
Twój zestaw pytań jest naprawdę wyczerpujący - i myślę, że aż nadto. Tak wielu pytań nie uda się - myślę - zadać. Poza tym nadmiar pytań może sprawić, że nie uda się skupić w rozmowie na najważniejszym i wszystko się jakoś "rozmyje".
Tak więc przede wszystkim powinny być poruszone kwestie:

czy zmianę można wstępnie uznać za operacyjną?
jeśli powyższe powinien potwierdzić jeszcze dodatkowo torakochirurg, któremu profesor ufa - to od razu trzeba iść "za ciosem" i wypytać o szczegóły dot. możliwej konsultacji (termin? miejsce?) -> przy podkreśleniu, że pacjent jest z Olsztyna.
czy udałoby się zrealizować leczenie w AMG "pod okiem" profesora?
jeśli tak - to jakie są obecnie szanse na niezbyt odległy termin przyjęcia?
jeśli termin okazałby się dłuższy niż np 1 m-c to szczere pytanie do profesora: czy taki termin może znacząco rzutować na zmianę sytuacji (progresja choroby) i w konsekwencji uniemożliwienie radykalnego leczenia? Czy powinno się szukać innej placówki by zobaczyć czy mają krótsze terminy oczekiwania na przyjęcie, czy też poczekać spokojnie?

Szczerze mówiąc optymalnym rozwiązaniem byłoby, gdyby jak najszybciej np położyć tatę w Akademii w celu uzupełnienia diagnostyki i ostatecznie wykonania zabiegu. Profesor powinien znać realia, jakie w tej chwili są (chodzi o przyjęcie).
Na powyższym trzeba by było się skupić.

Resztę pytań - jak czas pozwoli i uda się je zadać, to się zada;)

ściskam.

Magda :-)

Twoja "lista" jest niemal wyczerpująca, coś tam bym może dodała, do jutra (wieczorem) napiszę konkretnie.
Poza tym (pw od Ciebie przeczytałam) również w formie pw jeszcze przed wizytą prześlę Ci pewne info mogące pomóc w Waszej indywidualnie sprawie.
ściskam!