Znalezionych wyników: 4

A jaki lek anno chciałabyś na obecnym etapie leczenia jeszcze otrzymywać?
Podajesz przykład leku stosowanego w rozsianym raku nerki. Tymczasem choroba Twoja, o ile mi wiadomo, nie jest ani rozsiana, ani nie ma nic wspólnego z nerkami.
W badaniach klinicznych biorą udział pacjenci, dla których wyczerpano już możliwości standardowego leczenia onkologicznego - czy zaliczasz siebie do takiej właśnie grupy?

Spróbuj proszę dokładniej sprecyzować swoje pytanie - bo tak zadane, jest niestety nie do końca zrozumiałe i trudno się do niego ustosunkować.

anna53,
w Twojej sytuacji leczenie zgodne jest ze standardami medycyny i onkologii międzynarodowej. Nie ma obecnie żadnej potrzeby wdrażania terapii innego typu. Nie sądzę też by lekarze w Irlandii mogli zaproponować inną opcję terapeutyczną.

anna53,

według zaleceń diagnostyczno-terapeutycznych Polskiej Unii Onkologii leczenie uzupełniające w Twoim przypadku powinno się kształtować następująco:

Dane dot. Twojej choroby wskazują na pośrednie ryzyko nawrotu/rozsiewu :
T2N1 -> stopień zaawansowania IIB
G2 - średnia złośliwość histologiczna raka
cecha T - wielkość guza powyżej 2 cm
cecha N - przerzut w 1 węźle chłonnym (widoczny makroskopowo) na 15 wypreparowanych
Rak hormonozależny, bez ekspresji HER-2.

W wyborze rodzaju leczenia uzupełniającego kluczowa jest ekspresja hormonalna guza. W Twoim przypadku można ją uznać za wysoką.
W tej grupie faktycznie są 2 możliwości postępowania:

uzupełniająca hormonoterapia
uzupełniająca chemioterapia + hormonoterapia

W tej sytuacji sposób postępowania powinno się ustalić poprzez dokładną analizę poszczególnych czynników ryzyka nawrotu.
W Twoim przypadku korzystne są: stosunkowo niewielkie (jak na ten stopień zaawansowania) wymiary guza pierwotnego, przerzut tylko do 1 węzła chłonnego. Niekorzystne: przekroczenie torebki węzła i naciekanie okołowęzłowej tkanki tłuszczowej.
Należy przy tym pamiętać, że chemioterapia nie jest leczeniem wolnym od powikłań (również odległych w czasie) - w sytuacji więc, kiedy wybór nie jest oczywisty warto na pewno przeanalizować dokładnie ogólny stan pacjentki i ryzyka związane z wdrożeniem leczenia chemicznego (ryzyko uszkodzenia serca, choroby zakrzepowej, zaburzeń w pracy szpiku kostnego etc.).
Przypuszczam, że onkolog wziął pod uwagę całość i wybór padł na uzupełniającą hormonoterapię.
Aromek to letrozol - czyli lek z grupy inhibitorów aromatazy. Często stosowany w leczeniu uzupełniającym hormonozależnego raka piersi u chorych po menopauzie. Niestety zwiększa ryzyko osteoporozy, bardziej niż tamoksyfen (który ma za to inne bardziej nasilone działania niepożądane). Być może, ze względu na Twoje problemy dotyczące osteoporozy, warto by zapytać onkologa czy możliwe jest rozważenie zamiany letrozolu na tamoksyfen.
Ogólnie rzecz ujmując nie rzuca się w oczy nic, co wskazywałoby na to, że Twoje leczenie nie jest zgodne z postępowaniem zalecanym i stanowiącym najlepszy dla pacjentki standard.
pozdrawiam ciepło.