Znaleziono 1 wynik

Co do termoablacji, to obawiam się, że tak zaawansowane zmiany nie pozwolą na zakwalifikowanie mamy do tego zabiegu:

Cytat:

Przezskórna laserowa termoablacja (LITT) pod kontrolą rezonansu magnetycznego w leczeniu guzów wątroby.
Opublikowane: 2006-02-09 w radiolog.pl

(...)
W ciągu ostatniej dekady nastąpił szybki rozwój technik termoablacji. Obecnie dostępnych jest kilka technik – laserowa termoablacja pod kontrolą rezonansu magnetycznego (laser induced thermotherapy – LITT), radiotermoablacja, ablacja z użyciem wiązki ultradźwięków czy mikrofal oraz krioterapia. Kliniczny sukces technik termoblacji zależy od optymalnego monitorowania w czasie rzeczywistym zmian cieplnych w leczonej tkance i dokładnej oceny efektów leczenia. Obrazowanie MR w czasie rzeczywistym podczas wykonywania ablacji techniką LITT spełnia te wymagania.

Termoablacja laserowa jest techniką minimalnie inwazyjną; zniszczenie guza w narządach litych następuje w wyniku koagulacji. Ponieważ fotony posiadają zdolność penetracji tkanki na znacznej głębokości, zaś dzięki włóknom optycznym transmisja promieniowania jest względnie bezproblemowa technika LITT wykorzystuje laser bliskiej podczerwieni (near infrared NIR).

Autorzy opisują zastosowanie laserowej termoablacji pod kontrolą rezonansu magnetycznego w leczeniu złośliwych guzów wątroby. Ponieważ większość guzów wątroby jest okrągła stworzono specjalne systemy umożliwiające sferyczną indukcję martwicy tkanki. Do leczenia kwalifikowano pacjentów ze złośliwymi guzami wątroby o następujących cechach: przerzuty do wątroby o średnicy nie większej niż 5 cm, ilość ognisk mniejsza niż 5, pierwotne ognisko guza poddano wcześniej całkowitej resekcji, zmian musiała być uwidoczniona przy pomocy technik obrazowych. Kryterium wykluczenia stanowiła obecność rozsiewu nowotworowego poza wątrobą i zaburzenia krzepnięcia.

Zarówno otwarte jak i zamknięte systemu rezonansu magnetycznego okazały się przydatne w monitorowaniu położenia i naprowadzaniu włókien optycznych. Wykazano, iż u pacjentów z guzami przerzutowymi wątroby, przezskórna laserowa termoablacja pod kontrolą rezonansu magnetycznego pozwala na osiągnięcie kontroli lokalnego rozrostu guza w 98,7% przypadków po 3 miesiącach od zabiegu i 97,3% przypadków po 6 miesiącach. Średni wskaźnik przeżycia dla 1259 pacjentów z 3340 przerzutami leczonych ogółem podczas 14694 seansów termoterapii laserowej wynosił 4,4 lat (mediana wynosił 3 lata). Nie stwierdzono statystycznie istotnych różnic w zakresie wskaźników przeżycia u pacjentów z przerzutami raka jelita grubego i innych nowotworów.

Wskaźnik klinicznie istotnych działań ubocznych i powikłań leczenia wynosił 2,2%. Zdaniem autorów u pacjentów z przerzutami wątrobowymi raka jelita grubego lub raka sutka zastosowanie przezskórnej laserowej termoablacji pod kontrolą rezonansu magnetycznego jest uzasadnione i skuteczne o ile przestrzega się kryteriów kwalifikacji do leczenia (średnica zmiany poniżej 5 cm, ilość zmian poniżej 5).

Opracowano na podstawie: MR-guided laser induced thermotherapy (LITT) of liver tumours: experimental and clinical data. Vogl TJ, Starub R, Zangos S, Mack MG, Eichler K. Int J Hyperthermia, 2004, 20, 713-724.
Autor: Lidia Głodzik-Sobańska, MD, PhD Research Scientist, NYU- Center for Brain Health, 550 - First Avenue - MHL 400, New York, NY 10016-6402
Opublikowany: 2006-02-09

"Czerwona chemia" to jak rozumiem doksorubicyna (w skojarzeniu z czym ma być podana?).
Tu trochę wybranych danych, które podaje producent:

Cytat:

Doksorubicyna
doxorubicin
antileucaemicum, cytostaticum
L01DB

(...)
Dawkowanie: I.v., najlepiej przez centralny cewnik żylny, w przypadkach miejscowego leczenia nowotworów - w postaci wlewu i.a., dopęcherzowo w raku pęcherza moczowego. Istnieje wiele schematów podawania. Dorośli. I.v. W monoterapii 60-75 mg/m2 pc. raz na 3 tyg. Odstępy pomiędzy cyklami leczenia mogą być wydłużone, jeśli w okresie 21 dni liczba leukocytów nie powróciła do wartości prawidłowych. Dawkę 60 mg/m2 pc. podaną jednorazowo lub w kilku wstrzyknięciach w okresie 2-3 dni zaleca się chorym z upośledzeniem czynności hematopoetycznej, spowodowanym wiekiem, poprzednim leczeniem lub też nowotworowym uszkodzeniem szpiku kostnego. Alternatywną metodą jest podawanie dawki 20 mg/m2 pc. w odstępach tygodniowych, co ma zmniejszać częstość występowania zastoinowej niewydolności serca. W leczeniu skojarzonym 30-60 mg/m2 pc. co 3-4 tyg. U chorych z niewydolnością wątroby zaleca się zmniejszenie dawki o 50%, jeśli stężenie bilirubiny w surowicy wynosi 1,2-3 mg/100 ml, a BSP - 9-15%. Jeśli stężenie bilirubiny wynosi 3,1-5 mg/100 ml i wynik próby BSP jest większy, zaleca się podawanie 25% dawki. Nie stosować, jeśli stężenie bilirubiny jest >5 mg/100 ml. Nieznaczne upośledzenie czynności nerek nie wymaga ograniczenia dawek. Jeśli stężenie kreatyniny wynosi 1,2-2 mg/100 ml, dawkę należy zmniejszyć o 50%. Zmiany w morfologii krwi wymagają modyfikacji dawki:

liczba leukocytów/µl	liczba płytek/µl	dawka
>5000	>150 000	100%
>4000	>100 000	75%
>3000	>75 000	50%
>2000	>50 000	25%

Jeżeli liczba leukocytów zmniejszy się <2000/µl, a liczba płytek <50 000/µl należy rozważyć zaprzestanie podawania doksorubicyny. Całkowita dawka kumulacyjna doksorubicyny podanej i.v. wynosi 550 mg/m2 pc. U chorych po radioterapii klatki piersiowej lub leczeniu innymi lekami kardiotoksycznymi oraz u dzieci zaleca się ograniczenie całkowitej dawki kumulacyjnej do ok. 400 mg/m2 pc. Również u chorych w podeszłym wieku (po 65. rż.) zaleca się zmniejszenie dawki leku. W przypadku stanu zapalnego jamy ustnej lub błon śluzowych, leczenie można kontynuować dopiero po zagojeniu się zmian, a dawkę należy zmniejszyć o ok. 50%

źródło: MP / leki

Na koniec taka uwaga: doksorubicyna jest przede wszystkim wysoce kardiotoksyczna. AspAT, w przeciwieństwie do AlAT występuje w dużych stężeniach nie tylko w wątrobie, ale i w komórkach mięśniowych i jego nagły wzrost (względem braku przyrostu AlAT) może oznaczać uszkodzenie mięśnia sercowego (tak dzieje się np. w zawale serca).
Różnicować - pomiędzy uszkodzeniem wątroby a tkanki mięśniowej - pomaga m.in. izoenzym LDH₅, którego podwyższenie będzie wskazywało jednak na silne uszkodzenie wątroby.

Osobiście uważam, że przy takich wynikach (jakie zostały powyżej wklejone) podanie pełnej, należnej dawki doksorubicyny jest absurdem i sądzę, że jutro - zanim dojdzie do wlewu - mama zostanie dokładnie przebadana.
Oczywiście w sytuacji gdy chemioterapia jest jedynym dającym szansę na przedłużenie mamie życia leczeniem - nie należy z miejsca z niego rezygnować, jednak leczenie onkologiczne jest bardzo trudną sztuką: trzeba leczyć tak by pomóc a nie zaszkodzić lub wręcz zabić (dlatego w tym wypadku w sprawie termoresekcji przyjdzie najprawdopodobniej decyzja odmowna).

I jeszcze chciałam się upewnić: mama, jak rozumiem, przez te 4 lata była leczona tamoksyfenem?