Znalezionych wyników: 2

A mi w hospicjum powiedziano, że niezwykle rzadko zdarza się, że ból jest niemożliwy do opanowania. Proszę mi wierzyć, że u nas łączono plastry, tabletki, potem morfinę dożylnie i tata nie odczuwał bólu. A gdy tylko się skrzywił - dostawa kolejne dawki. Najważniejsze - rozmawiaj z lekarzem i obserwuj osobę chorą, to istotne, na obchodzie lekarze mogą nie dostrzec tego, co wie rodzina.

http://www.forum-onkologi...jak-vt12412.htm - poczytaj o naszej historii w hospicjum. Początkowo tata był pod opieką domowego. Otrzymał tez skierowanie do Poradni Leczenia Bólu, ale tam trzeba czekać wśród wielu równie chorych i cierpiących pacjentów równocześnie cierpiąc. Decyzja o zapisaniu taty do Hospicjum stacjonarnego była bardzo trudna, zamykała pewien rozdział, zabierała nadzieję, ale dała nam szybką pomoc- gdy coś się działo - zawsze mogliśmy zadzwonić, przyjechał jeśli nie lekarz, to pielęgniarz, niejednokrotnie w ciągu godziny. Gdy stan taty był bardzo ciężki, nie umiał oddychać, lekarka, która była na wizycie domowej zadzwoniła do hospicjum stacjonarnego i w tym samym dniu udało sie tate tam umieścić. Reszta w powyższym linku. Najważniejsze to zabezpieczyć przeciwbólowo w jak najbardziej komfortowych dla pacjenta i rodziny warunkach. Przesyłam serdeczności.