Znalezionych wyników: 3

Przed piętnastoma laty właśnie joga i psychoterapia pomogły mi zwalczyć w sobie cechy, które odziedziczyłam po mamie.

To jest myśl

, joga pomaga, ćwiczyłam 15 lat wstecz, od poniedziałku szukam zajęć. Dzięki, co dwie głowy to nie jedna

[ Dodano: 2015-10-17, 22:19 ]
ZNALAZŁAM

http://www.info-grupa.pl/..._ostrowska.html

Dronko

Po dwóch latach życia w permamentnym stresie związanym z opieką nad trojgiem chorych członków rodziny czuję się jak ludzki wrak. Podobnie jak Ty czuję dyskomfort w gardle, bóle żołądka, mdłości i miewam ataki duszności. Jest mi niewyobrażalnie trudno, też jestem smutna, przygaszona bez chęci do dalszego życia. Zostałam przebadana przez internistę, byłam u psychiatry i psychologa. Łykam pramolan, moja sytuacja jest o tyle trudna, że zarówno psychiatra jak i psycholog wręcz zabraniają mi jakichkolwiek kontaktów z moją chorą toksyczną matką, stosuje się do ich poleceń, ale łatwo nie jest, tym bardziej, że rodzice nie rozumieją w jakim jestem stanie, atakują mnie telefonami i wzbudzają poczucie winy, nie chcą pomocy nikogo z zewnątrz choć zaproponowałam, że sfinansuję fachową opiekę. Wiem z całą pewnością, że ich oczekiwania są większe od faktycznych potrzeb, wiem, że wyrządzili mi w życiu wiele krzywdy, wiem, że rację ma psychiatra i psycholog, a jednak nie jest mi dobrze. Płacimy bardzo wysoką cenę za choroby naszych bliskich, stałam się nieobecna dla syna, znajomych, przyjaciół. Pewnie to co powiem wzbudzi u innych dzielnych, silnych członków rodzin chorujących niechęć i niesmak w stosunku do mojej osoby, ale łapię się na tym, że żałuję, że tak bardzo zaangażowałam się w pomoc, zapłaciłam za to zrujnowanym zdrowiem i otrzymałam w zamian za wszystko stek okrutnych słów, Boję się co będzie dalej, boję się siebie, boję się ludzi, chciałabym zamknąć oczy i wrócić do czasów kiedy nie było chorób.