Znalezionych wyników: 6

niki, moja pomoc zrodziła się po utracie ojczyma. Nigdy jak i większość nie pomyślałam o tym, taka jest prawda. Życie codzienne, dopóki nie znajdziemy się w podobnej sytuacji i nie zobaczymy jak bardzo wiele osób nas potrzebuje, jest tak szybkie i przelewa się nam miedzy palcami. Codzienność...rutyna...
Człowiek staje się mądrzejszy, bardziej sprawny po własnych doświadczeniach.
Wtedy zazwyczaj podejmuje 'mądrą' decyzję.
Życie każdego człowieka jest tak ważne, jak życie nasze. Zdałam sobie z tego sprawę patrząc właśnie na ból, na męki ludzi, na...czasami trudne odejścia, gdzie brakuje tej rodziny. Właśnie, są osoby które odchodząc traktują nas jak bliskich, ale nie wszystkie, zdarzają się wołania... są różne sytuacje.

Lublin jest w rozbudowie, dążymy do lepszych warunków dla naszych pacjentów. Byliśmy w kiepskim stanie, ale nigdy nie oznaczało to braku pomocy.

Pozdrawiam. Ania.

Przeczytałam wszystkie Wasze wypowiedzi, nie chcę odpowiadać na każdą osobno.
Powiem jednak tak, Hospicjum to nie 'umieralnia' trafiają tutaj osoby chore, które (zdarzają się)po jakimś czasie wracają do domu.
To zależy w znacznym stopniu od rodziny, w zasadniczym stopniu...właśnie od niej.
I dlatego zawsze jestem za HD, na tyle ile to możliwe.

Hospicjum jest placówką pomocy, pomocy osobom , które nie są w stanie zająć się chorym na co dzień w domu.

Ja apeluję jednak do Wszystkich osób mogących nas wesprzeć w takiej pomocy. To nie jest praca (nie bierzemy za to pieniążków) to dobre serce kierowane do INNYCH.

Jestem tego przykładem, otrzymałam ją, bardzo mi pomagano ze strony H, teraz kolej na mnie. Nigdy z nas nie wie, jaki los jest nam pisany. Dzisiaj nie potrzebujemy pomocy, jesteśmy zdrowi...ale jutro, za misiąc, lata....nie wiadomo.
Dlatego też jest to bardzo ważne, bo pomagając innym, pomagamy sobie.

plamiasta, wiem, są różne przypadki, dlatego ja apeluję o to , by osoby które mogą, pomagały bezinteresownie w Hospicjach. By właśnie Ci chorzy, mogli odejść humanitarnie, trzymając za rękę inną osobę. To bardzo ważne, czasami przed śmiercią właśnie Ci ludzie ronią łzę, łzę, która jak sądzę jest tęsknotą za bliskimi.

Wybaczcie szczerość, ale tak jest.

Jolana, Wiem kochana, pomoc bezinteresowna jest bardzo potrzebna, jest wielu ludzi, którzy odchodzą w Hospicjach, i którzy jej potrzebują. Bo nawet zdarzają się tacy, przepraszam że napiszę, którzy mimo możliwości-lub i nie, zostawiają swoich bliskich w Hospicjum i wcale się nimi nie interesują. To bardzo przykre:( :(

[ Dodano: 2012-09-02, 23:34 ]
Każda pomoc powinna być z serca, jeśli nie jest...nie jest pomocą dla osoby potrzebującej.

Jolana, jestem wytrwała, przeżyłam swoje i rozterki i dni szczęścia, wiem jak je rozgraniczyć. Bardzo chciałabym pomoc osobom z forum, którzy jej potrzebują, stacjonarnie mogę tylko w Lublinie, natomiast duchowo-wszędzie.

Jolana, Dziękuję Ci bardzo za miłe powitanie. Ania.

Witam Was serdecznie.
Nie jestem chora, tak przynajmniej mi się wydaje. Dołączyłam do forum jakiś czas temu...smutne, trafiłam Tutaj po czasie.

Mam 40 lat i dwójkę dzieci, jedno 21, drugie 16. Jestem mężatką.

Trafiłam tutaj czytając o nowotworach, mój ojczym miał nowotwór prostaty, w związku z tym że już odszedł kilka lat temu...nie zakładałam wątku. Mimo że odszedł...chcialabym wspomóc jak tylko potrafię osoby potrzebujące. Jestem z Lublina, jeśli ktokolwiek potrzebowałby jakiejś pomocy, służę nią. Również w Lubelskim Hospicjum.

Pozdrawiam Ania.