Znalezionych wyników: 4

Witam,

Pozwolę sobie dołożyć swoje trzy grosze. Leki zawierające w swoim składzie jako substancję czynną tetrahydrokannabinol pochodzący bezpośrednio z konopi siewnej czy konopi indyjskiej znalazły zastosowanie w medycynie i są obecnie w wielu krajach świata uznanym lekiem u chorych z progresywną chorobą nowotworową. Ich działanie obniża poczucie lęku i wywiera działanie przeciwbólowe, chorzy po prostu mogą w spokoju doczekać końca swoich dni, godząc się z całą sytuacją. Nie ukrywajmy, zarówno paracetamol, kodeina, oksykodon, tramadol, morfina, fentanyl czy THC mogą przynieść ogromną ulgę w cierpieniu jak i wywołać nieznośne cierpienie. Wszystko zależy od ich dawkowania jak i użycia. Podsumowując moje krótkie rozważanie na pewno Sativex jest obiecującym lekiem dla chorych w terminalnej fazie choroby nowotworowej. Natomiast żadne palenie "zioła" czy inny sposób podawania suszu konopi indyjskiej czy konopi siewnej nie przyniesie choremu zamierzonych efektów leczniczych. Tak niestety to wygląda. Dodam, że również nad tym prywatnie ubolewam.

Pozdrawiam

Damianie,

Z całym szacunkiem ale od leczenia samego siebie czy kogoś ze swoich najbliższych dostaje się fixum dyrdum i może nieść to bardzo przykre konsekwencje w późniejszym czasie (obwinianie się itd.). Uważam, że powinniście znaleźć zaufanego lekarza, który poprowadzi leczenie Twojej mamy. Tacy specjaliści są m.in. w hospicjum (ale podejrzewam, że nie chcesz nawet o tym słyszeć). Przyznam szczerze nie wyobrażam sobie, żebyś to Ty decydował o tym, czy Twoja mama potrzebuje takiego czy innego badania (w tym PET-CT), które po prostu bardziej zaszkodzą niż wniosą cokolwiek do sprawy. Generalnie sama chęć przekonania się, czy choroba postępuje (a postępuje bo sam zauważasz tego objawy u Twojej mamy) nie jest najmniejszym wskazaniem do wykonywania kosztownych, męczących i obciążających badań. Są rzeczy z którymi trzeba po prostu się pogodzić i uważam, że w tej chwili powinieneś zapewnić mamie komfort życia bez bólu i spędzać z nią jak najwięcej czasu. Rozpaczliwe i za wszelką cenę chwytanie się wszystkiego o czym się słyszało bez podstaw, że taki rodzaj leczenia ma jakiekolwiek zastosowanie i może przynieść poprawę jest tylko zabieraniem sobie czasu możliwego do spędzenia z osobą bliską. Proszę przemyśl to, spójrz na sprawę z dystansu (choć wiem, że może to być niemożliwe a na pewno nie będzie łatwe).

Pozdrawiam, dużo siły!

Witam,

W załączonej dokumentacji brak wyniku badania TK brzucha wykonanego w Świnoujściu, mimo wszystko w oparciu o to co dostępne wszystko wskazuje na pierwotnego gruczolakoraka wątroby prawdopodobnie z rozsiewem do węzłów chłonnych śródpiersia. Zmiana jest bardzo duża co było prawdopodobną przyczyną dyskwalifikacji Twojej mamy z leczenia operacyjnego (nie ma możliwości usunięcia całej wątroby). Prawdopodobnie jedyną właściwą opcją w tej chwili będzie opieka paliatywna (np. hospicjum domowe) o czym wspominałem wcześniej - musi to jednak potwierdzić specjalista onkolog (czy Twoja mama była już konsultowana przez onkologa)? Wątpię jednak, by ew. chemioterapia była rozwiązaniem lepszym niż jej zaniechanie, szczególnie w tym stanie klinicznym.

Pozdrawiam

Witaj,

Niestety, ogólne stwierdzenia nie pomagają w odniesieniu się co do możliwości ew. leczenia Twojej mamy. Sama diagnoza jest bardzo poważna i jeśli została już potwierdzona (np. wynikiem TK) to niestety rokowanie jest złe. Zarówno, jeśli jest to pierwotny nowotwór wątroby jak i w sytuacji, gdy ogniska na wątrobie są zmianami wtórnymi (przerzutami) to sytuacja jest bardzo zła a patrząc na wszystko w miarę obiektywnie - wyleczenie w świetle obecnej wiedzy medycznej - niemożliwe. Niestety, jest to bardzo zła wiadomość ale onkolodzy nie będą mieli wiele do zrobienia u Twojej mamy a prawdopodobnie opieka hospicjum domowego jest w tej sytuacji racjonalnym i najlepszym wyjściem (choć oczywiście wyjście, z którym trudno się pogodzić). Przykro mi z takiego rozwoju sytuacji.

Pozdrawiam