Znaleziono 1 wynik

witam wszystkich, czytam od pewnego czasu to forum, sama nie wiem co tak właściwie chcę przeczytać.... jestem pielęgniarką hospicyjną, opiekuję się ludźmi, pocieszam, dodaję otuchy a teraz znalazłam się w sytuacji kiedy w mojej najbliższej rodzinie pojawił się problem czerniaka, boże kochany jak ja się strasznie boję, chyba bardziej niż sam chory, podziwiam Was kochani za siłę z jaką podchodzicie do problemu, z jaką walczycie,my czekamy na wyniki wycinków z węzłów mimo że wartownik był czysty.. nie dziwię się że bonzo tak się niecierpliwi, choć pewnie lepiej jest mniej wiedzieć, starać się żyć chwilą i umieć czekać .. obertas podziwiam Cię.. .zawsze wydawało mi się że jestem mocna psychicznie, już tyle osób "przeprowadziłam" na tamtą stronę, czułam że taka była wola Boska i trzeba ją przyjąć z pokorą,a teraz te 2 tygodnie które nam pozostało do wyniku jest dla mnie wiecznością, nie potrafię myśleć o niczym innym,bardzo się boję a jednocześnie mówię wszystkim że będzie dobrze, będzie dobrze...rodzina ma do mnie ogromne zaufanie, nie mogą przecież zobaczyć jak strasznie się boję co będzie :-(

cieszę się że jest takie forum gdzie można wypowiedzieć co tak naprawdę się myśli i czuje, pozdrawiam Was ciepło