[ewka1]

[kalineczka1980]

Nie ma żadnych słów :(

Pamiętam, że oprócz łez po śmierci mamy, żalu za Jej młode jeszcze przecież życie, złości, że nie zdążyliśmy z pomocą, rozpaczy, że już więcej Jej nie zobaczę tu na tym świecie poczułam ulgę, że już nie cierpi. Ulga przerodziła się poczucie winy - no bo jak można czuć ulgę po śmierci ukochanej osoby?


Czas ran nie leczy, on je tylko troszkę zabliźnia.

Obertas - śledziłam Waszą walkę od początku. Trzeba mieć sporo siły przed walką jak i po niej.

Życzę Ci tej siły z całego serca.
Kasia

[Monika_Maria_Marika]

[Annka]

[Radi]

Obertas wirtualny przyjacielu...
Nie wiem co Ci napisać...Jest mi bardzo smutno i przykro... tego nie da się opisać słowami. To trzeba poczuć i przeżyć, żeby niektórych rzeczy podotykać i przyjrzeć się im z innej perspektywy. Wiem, że od bólu nie da się uciec, ale pamiętaj, że jestem z Tobą.
Nasze historie Walki o Życie-Twojej Ewy i moja, zaczęły się w podobnym czasie.
Byliście w moich myślach , sercu i modlitwie...Nadal proszę Boga o siłę i odwagę bym mógł stawić czoło temu wszystkiemu...modlę się również za śp.Ewę i Ciebie- jestem pod wrażeniem tego co zrobiłeś, by ratować ukochaną-poruszyłeś Niebo i Ziemię, zrobiłeś wszystko co można było zrobić, by uratować ludzkie życie...Jesteś przykładem człowieka, którego darzę ogromnym szacunkiem i często, czytając Twoje wpisy motywujesz mnie do działania, do walki z tą paskudną chorobą. Dziękuję Ci.

Wieczny odpoczynek racz jej dać, Panie,
a światłość wiekuista niechaj jej świeci.
Niech odpoczywa w pokoju wiecznym.
Amen.

[Klarysa]

bardzo, bardzo mi przykro!

[Ne1a]

Żadne słowa nie ujmą Ci smutku- nie będę więc nawet próbować Cię pocieszać.... Jest mi po prostu straszliwie przykro... Walczyłeś jak lew i kochałeś taką miłością, jakiej każdemu życzę.... Eh....

[Marcin. wichniar2]

Bardzo Mi przykro. :( :(

[anutka]

Nie mogę w to uwierzyć...
Strasznie mi przykro...

[obertas]

Dziękuję.

Dziękuję Wam, tak zwyczajne, po prostu

tokanin

JoannaO

Ptaszenio

Caroline

Madzia70

Richelieu

aniazet

kwiatuszeq79

grazia

jadźka49

JustynaS1975

myszka

ileene

marysia5

Basia2000

DulceAmargo

mm0nika80

ali0210

chełek

marcelina007

kasia1976

DumSpiro-Spero

Jolana

karolinka.k

pchelka73

lenauk

Maryna

izabelaw1

jolapol

zalamana555

tęcza

Aleksandra_A

pit76

wigierka

marzena66

Minia

oleńka111

DorotaP

eweluta

Wiosna

agalla

aniutka34

akos6

biala12

butterfly

mariusz8917

gdynianka

Ilka

kasia605

marjanna

joanna2013

agah2o

Casharel

romka

Eufrazja

jola555

alaslepa

Lidia Bieńkowska

ewka1

kalineczka1980

Monika_Maria_Marika

Annka

Radi

Klarysa

Ne1a

Marcin. wichniar2

anutka

Dziękuję wymienionym i tym, którzy zaglądali tu bez zalogowania, bezimiennym na tym Forum i tym znanym osobiście z realnego życia.

Ten rodzaj wsparcia był dla Ewy i dla mnie osobiście -niezwykle cenny.

Na zawsze zostaniecie w mej pamięci.
obertas

PS.
Góra z górą się nie zejdzie a człowiek z człowiekiem zawsze może..............
Ścieżki życia potrafią spotkać się czasem... nigdy nic nie wiadomo.

Niech ten zbliżający się Nowy Rok 2015 ofiaruje Wszystkim Potrzebującym Zdrowie-Siłę i Nadzieję.
Pozdrawiam serdecznie.

[Monika_Maria_Marika]

To ja Wam dziękuję - Tobie i Ewie. Umocniliście we mnie mocno zachwianą jakiś czas temu wiarę w bezwarunkową miłość, empatię i oddanie.

Byliście, jesteście i zawsze będziecie wspaniali.

[obertas]

Ostatni gasi światło.

Czas na zakończenie Głównego Wątku.

To co niemerytoryczne zapewne trafi do Wątku Kciukowego.

Jeśli Ktoś Zechce -Cokolwiek Napisać- Tam Niech Umieści Swe Słowa.

.....

Dziękuję Wszystkim - za wsparcie.

Umarło coś we mnie, gdy Ona odeszła.

Umiera coś we mnie, wraz z zamknięciem Jej wątku.



Pozdrawiam ciepło.

obertas